BEELDENTUIN, een beeldeninstallatie van Markus
Bundervoet
in de tuin van de Gouverneurswoning te Gent
Een korte beschouwing door Freddy Taghon.
8 juni 2002.
In
de 6de eeuw leefde abt Columba (= duif), die als één van de eerste christenen
van Ierland, de druïden wilde inspireren tot meer christelijke waarden.
In de 7de eeuw ontstond in de Gentse Sint-Baafsabdij in de nabijheid waar twee
Karolingische kapiteeltjes werden gevonden.
Hier in Ganda, aan de samenvloeiing van Leie en Schelde verrichte ook Amandus
zijn bekeringswerk, naar Iers ideaal als rondtrekkend missionaris in den
vreemde.
Deze twee culturen beïnvloedden sterk de artistieke ontwikkeling van Markus
Bundervoet.
Vandaar een schitterende en zinvolle locatie in deze achtertuin van het
toenmalig 'Hooghuys' of wat we nu 'de Gouverneurswoning' noemen.
De stenen in deze beeldentuin brengen rust en
harmonie.
Voor Markus Bundervoet betekent omgaan met hardsteen een geestelijk gebeuren.
De steen zelf laat aanvoelen wat kan en wat niet kan.
Zo ontstaat een energie, door de wondere dialoog tussen steen en mens.
Ondanks de Keltische steencultuur en de oerkrachtige eigenheid van steen, wordt
de creatieve ingreep van deze kunstenaar een zoektocht naar essenties.
Het typeert meteen zijn ware aard, wanneer hij de
haiku op een harmonieuze wijze integreert.
Deze 5 - 7 - 5 lettergrepige en drieregelige verzen verwoorden het onzegbare uit
onze omgeving. Deze eeuwenoude Japanse traditie wordt nu wereldwijd beoefend en
is dan ook een beschouwende zoektocht naar de essentie.
Markus Bundervoet uit Zaffelare, geniet
bekendheid in Nederland. Hij exposeert ook in Vlaanderen en Wallonië. Door
reizen en stille zelfstudie ontwikkende hij een visie met respect voor het
verleden. Bovendien kent hij een grote gedrevenheid om zich te herbronnen.
Inzicht, bescheidenheid en doorzetting: het zijn waarden die hij steenhard wil
maken.
Zò is Markus, zò zijn zijn monolieten.
Laat me toe de haiku, hier aanwezig, even voor te lezen:
1
al wat voorbij is
ademt immer verder in
al wat komen gaat(ft)
De L-vormen in groepen van vier worden in drie vierkanten uitgebeeld. Het betekent mythologisch het scheppingsverhaal: de schepping van het heelal en het in stand houden.
2
niet zonder reden
wordt deze wereld gekwetst
door zoveel mensen(ft)
De L-tekens vormen nu een ander geheel = een geheel van dynamiek = het swastika-teken.
3
vindt je in je doen
en niet in resultaten
zij missen hun doel(ft)
Hier en nu = is op weg zijn = dé richting = een vonk tussen twee polen: verleden en toekomst.
4
Hier krijgen we, voor een Gentenaar althans, een steen met een emotionele waarde.
Deze hardsteen maakte ooit deel uit van de kaai
aan de Graslei.
Markus plaatste een spiegel naast de steen. Hij ensceneerde zijn
gelaatsuitdrukking en een houding voor deze spiegel.
Zo vormde hij en taille-direct, wat hij voelde in het teken van de haiku:
niet bij iedereen (ft) |
De vijfde monoliet brengt op een boeiende wijze de verhouding in beeld tussen de duizend jaar oude rotsen en kunstwerken, het eeuwenoude proces tussen mens en steen. Marcus wil een evenwicht bewaren in het verlengde van het proces; dit is het verband dat we voelen met steen, dit is de EVOLUTIE. Zijn wij, Oude Belgen, vergermaniseerde
Kelten dan wel verkeltiseerde Germanen?
|