Dát ze, de ocho hermanas, het met z'n
allen nog eens op den vreemden zouden gaan zoeken, stond vast. En dát ze dat
dan met de fiets zouden doen, hing -gezien hun reputatie van fietstantes-
al langer in de lucht. En 't heeft nog niet zo lang geduurd: amper een jaartje
nadat de tantes Chris, Lieve en Bie met de KAV het Oostenrijks traject van de
Donau hadden verkend, was het voltallige gezelschap van de hermanas er klaar
voor. Op het programma: de Friese Elfstedentocht van 18 tot 25 augustus
2007.
Nee meneer, niet op de schaats bij ijzige wintertemperaturen en een snedige
oostenwind, maar onder de zomerzon en op den velo. Nee meneer, geen 200 Km in
één dag, maar 330 Km in één week: tijd en tempo aangepast voor een goed
evenwicht tussen sportiviteit, ontdekken en genieten. (08-13)
Gegevens voor de
thuisblijvende echtgenoten: |
Contactnummer in geval van
nood: |
Hieronder gaat het verhaal, zoals het althans bij
mondjesmaat en in regel in SMS-stijl dag na dag naar de Bunderwebredactie wordt
doorgeseind, zij het geënt op de kennis van het reisprogramma, als tegen enige
algemene (aardrijkskundige en geologische, geschiedkundige, taalkundige, ...)
achtergrondkennis terzake als van wetenschap zoals die ook inmiddels via het
internet beschikbaar is (o.m. Wikipedia is hier meer dan eens 'geraadpleegd').
Wie de beschikking heeft over een wat deftige wegenkaart van Friesland (b.v. de
Michelinkaart 210 NEDERLAND Amsterdam - Groningen 1/200.000) kan hierbij dag na
dag de reisroute van de fietsdames volgen.
Van deze reis werd, uitgaande van de foto's
genomen door de tantes Gaby en Annemie en de reisgenoten Myriam Van Gremberghe,
Tine Vanwelden en Christa Bosman een uitgebreide fotoreportage samengesteld (85
foto's).
Je kunt ze bekijken op http://www.bauwens-gent.be/bundervermeu/FPE/FPE07/FPFrieslandfietsen.htm.
Deze ochtend heeft de nieuwste luxebus van
Autocars Bergkoning bvba zijn maidentrip aangevangen. De opdracht: met 36
fietsen en evenveel vrouwen heen en terug helemaal naar 't noorden van Nederland
en het ginder nog een week volhouden ook. De microfoon ervan heeft alvast de
test doorstaan: tante Bie werd gesoliciteerd om de voorstelling van de acht
Bunderzussen (en de twee 'adoptiezussen' Ginette en Jeanine) te verzorgen.
Verder verloopt de heenreis probleemloos, overigens onder een zonnige hemel.
Rond 15 uur wordt het pittoreske grachtenstadje Giethoorn met zijn
'punterbootjes' bezocht en -volgens schema- komt tegen 16 uur Leeuwarden
in zicht, vanoudsher de vertrek- en aankomstplaats voor de legendarische
Elfstedentocht.
De overnachting gebeurt in: Campanile
Hotel Leeuwarden***, Wergeasterdyk 1, Leeuwarden. Tel.: 0031 58 288 06 05
De kamerverdeling: Marleen en Roos, Gaby en Ginette, Annemie en Myriam, Lieve en
Jeanine, Chris en Agnes.
Morgen staan de eerste 50 fietskilometers op het programma.
Friesland s.l. en het Fries |
Fryslân, Leeuwarden ... en de Elfstedentocht |
Met
Friesland in de ruime betekenis van het woord duidt men het hele
woongebied der Friezen aan de kust van de Waddenzee aan. Dat
bestaat door kolonisatie van zowel Friezen als Saksen tegenwoordig uit de
regio's: - Westerlauwers Friesland, tussen Vlie en Lauwers (de Nederlandse provincie Friesland, zie verder), - Klein Friesland, oftewel de Ommelanden in de provincie Groningen, en verder op Duits grondgebied, - Oost-Friesland, tussen Eems en Wezer, - Land Wursten en Land Hadeln, twee streken tussen Wezer en Elbe, - Noord-Friesland, in Sleeswijk-Holstein, - Helgoland, een rotseiland(je) gelegen in 'de Duitse Bocht', zo'n 70 Km buiten de kust. De Friese taal kan worden onderverdeeld
in: Tenslotte is er ook nog het zgn. Stadsfries, een verzameling van mengtaaldialecten ontstaan in de 16de eeuw toen Friesland zijn bestuurlijke autonomie verloor. Het wordt voornamelijk gesproken in (niet toevallig!) de steden Leeuwarden, Sneek, Bolsward, Harlingen, Franeker, Stavoren, Dokkum en de dorpen Kollum en Heerenveen en moet eerder als een variant van het Hollands beschouwd worden. De woordenschat is voornamelijk Hollands; de taalprincipes zijn voornamelijk op het Fries gebaseerd. Sterk hierop gelijkende dialecten zijn het Bildts, het Midslands op Terschelling en het Amelands. Écht Fries kun je dit Stadsfries bezwaarlijk noemen. |
In
Nederland wordt met de naam Friesland veelal verwezen naar de centraal in
het noorden van Nederland gelegen provincie Friesland (Fries: Fryslân).
Tot de provincie behoren ook de Waddeneilanden Vlieland, Terschelling,
Ameland en Schiermonnikoog. De hoofdplaats is Leeuwarden, het
zakencentrum van de Friezen, tevens met zo'n 92.000 inwoners de grootste
stad van de provincie. Het gebied is dun bevolkt (amper 192 inw. per
Km²). De Friese taal en gewoontes lijden nog steeds hun eigen leven
binnen het Nederlands maatschappelijk bestel.
De Elfstedentocht (Fries: Alvestêdetocht)
is een ca. 200 kilometer lange schaatstocht over natuurijs die wordt
georganiseerd door de 'De Friesche Elf Steden', tenminste in winters
waarin de weersomstandigheden het 'toelaten' (lees: het ijs over zowat de
hele route 15 cm dik is). De laatste keer vond de tocht plaats op 4
januari 1997. |
Sneek
(Snits) De waterstad Sneek verkreeg al stadsrechten in de dertiende eeuw. De naam van de stad luidde oorspronkelijk "ter snake", wat 'op de landtong' betekent. Die landtong lag in de voormalige Middelzee. De stad heeft een centrumfunctie voor zuidwest-Friesland (de Zuidwesthoek). Met de vier grootste Friese meren in de buurt is dit een bijzonder waterrijk gebied, waar men letterlijk op het water leeft. Op het immense Sneekermeer is de populairste watersport naast surfen hier skûtjesilen (zeilen). Men spreekt er 'het Snekers', één van de varianten van het Stadsfries (cfr. supra). Het 'Fries' van de Zuidwesthoek valt op door het ontbreken van gebroken klinkers. Deze zijn typisch voor de meeste Noord-Germaanse talen w.o. het Fries (b.v. het Deense bjerg (berg), bjørn (beer), hjælpe (helpen), jord (aarde), ...). |
Na een bezoekje aan Leeuwarden, en route voor de
eerste fietstocht: van Leeuwarden, langs De Sneekertrekvaart ("de
zwette"), Oosterwierum, Wieuwerd, naar waterstad Sneek
in het groene hart van Friesland: 55,76 Km.
En..., ook het beste paard struikelt wel eens! Ook de eerste valpartij is een
feit, en nog wel met tante Chris met als resultaat: een knieblessure en een
kapotte broek. Maar heel erg is dat niet. Die knieblessure, dat geneest en
broeken zijn er genoeg in de wereld.
Kom je aan de weet: d'r blijkt er nog eentje bij
te zijn uit een gezin van 12, de oudste dan nog wel.
En neen, tante Leen probeert er dan wel de jongste van de hele bende uit te
zien, maar ze is het echt NIET!
En -waarvoor je zoal met 36 vrouwen op reis gaat- kende je b.v. 'de keeper'?
Nooit van gehoord, maar vanaf nu kennen de Bunderzussen dat wel: de Keeper is
een flexibel bekertje van natuurrubber dat, inwendig gedragen, het
menstruatiebloed opvangt. Doordat de Keeper minstens tien jaar meegaat, bespaart
dit aanzienlijk op de 'verbandstoffen', beperkt bovendien de hoeveelheid afval
en kan meteen ook als een duurzame investering voor de portemonee aanzien
worden. Voilà, hadden ze wel wat vroeger mogen gaan fietsen daar bij
d'Hollanders!
Het avondmaal en de overnachting zou normaal
plaatsvinden in Hotel Hanenburg***,
maar de organisatie vond het blijkbaar toch maar verstandig om die Bundertantes
en companie appart onder te brengen in een eigen locatie: Hotel
De Wijnberg** Marktstraat 23, 8601 CS Sneek. www.hoteldewijnberg.nl,
Tel.: 0515-412421, E-mail: hotelwijnberg@planet.nl.
En de pot schaft:
~ Carpaccio van ossehaas geserveerd met
Parmezaanse kaas, pijnboompitten en mosterdcrème ~ |
Ook in Sneek moet dat nog kunnen meevallen!
De avond eindigt met een sleutelzoektocht door Leen en Roos. Pas de problème evenwel, Annemie had hem per ongeluk meegenomen.
De muggen hebben er voor gezorgd dat er van de nachtelijke slaap niet zo héél veel in huis is gekomen.
Ijlst
(Drylts) IJlst, ook al één van de Friese elf steden ligt vijf kilometer ten zuidwesten van Sneek, en is de hoofdplaats van de gemeente Wymbritseradeel. Er wonen zo'n 4000 mensen. IJlst heeft sinds 1268 stadsrechten. Het dankt zijn naam en is ontstaan aan de Oude Ee of Ye, een riviertje tussen de Zuiderzee of een voorloper ervan en de vroegere Middelzee. Sloten (Sleat) |
Vanuit Sneek over Ijlst en Sloten naar Rijs (Oudemirdum) en met de bus opnieuw naar Sneek. De ± 55 Km zijn er alweer 59,28 geworden.
De communicatie middels SMS vanuit het verre Friesland is bondig en wel meer voor interpretatie vatbaar. Feit is: het weer is afgewisseld zonnig en bewolkt, maar regenen en doet het niet.
Het is een leuke groep. Onder de aanwezigen ook een VRT-camera-assistente die afgesproken heeft om op de TV-mis uitgezonden vanuit Zaffelare op 30/09 a.s. het voltallig gezelschap van de ocho hermanas in beeld te brengen. Lap, zo ziede maar, van 't een komt 't ander newaar...
De 8 zussen zijn in vorm en de eerste fotoshoot van het ocho hermanas-fenomeen is inmiddels al gepleegd. Blijkt dat er zich met name nogal wat 'paparadzzi' onder de deelnemers van de groep bevinden.
Onderweg hebben ze ook nog een bevalling van een
kalfje meegemaakt (tenzij dat het in 't hotel was, want dit stond er niet bij).
Bovendien hebben ze blijkbaar 'een klif' gezien aan het IJselmeer. Wel wat
onverwacht dat die daar ineens voorbij kwam hollen daar in dat Friese
pannekoekenlandschap. Wellicht betreft het hier een door een gletsjer afgezet
landschappelijk ding uit een of andere ijstijd dat maar niet plat is geraakt. In
Denemarken hebben ze dat ook. In ieder geval, den uitleg werd gegeven door een
staatsbosbeheerder die, bij de zoveelste keer van zijn verhaal, blijkbaar alleen
nog maar oog scheen te hebben voor tante Leen (ge weet wel, niet de
jongste van de bende). Wat die in haar scheen te zien, ontgaat -na navraag- ook
nonkel Rik.
N.v.d.r.: Effectief, het Oudemirdumerklif is (samen met de Roode klif en de Mirnserklif) een afzetting van 'keileem' achtergelaten door het landijs van de voorlaatste ijstijd (Riss-glaciaal, 130.000 tot 380.000 jaar geleden). Tot aan de aanleg van de Afsluitdijk in 1932 sloegen de golven van de Zuiderzee tegen de keileem van de Friese zuidwestkust. Nu is de afkalving gestopt. Dit geologische monument raakte begroeid met bijzondere flora w.o. zoutminnende planten die herinneren aan de Zuiderzeeperiode. De afgelopen jaren is de klif de broedplaats geworden voor een kolonie van enkele tientallen oeverzwaluwen. De Oudemirdumerklif is onderdeel van het nationaal natuurmonument de IJsselmeerkust, een zeer gevarieerd gebied met graslanden, rietvelden, moerassen, schelpenbanken en ondiep water. |
Het avondmaal en de overnachting spelen zich af in het zelfde hotel als vorige dag, wel met iets anders op het menu:
~ Salade met gerookte zalm ~ |
Amaai mijn lotsjen, ze gaan gene kou hebben vandenacht!
Stavoren
(Starum of (het mindere gebruikte) Staveren) Stavoren telt zo'n 1000 inwoners en is gelegen in het uiterste zuidwesten van de provincie Friesland aan drie kanten ingesloten door het IJsselmeer. Stavoren is rond het jaar 900 ontstaan en kreeg in 1118 stadsrechten. Het is hiermee de oudste van de Friese elf steden. Het was een belangrijke handelsstad. De grootschippers en kooplieden onderhielden belangrijke handelsrelaties met de landen rond de Oostzee. In 1385 werd Stavoren lid van de Hanze. Het nu gezellige badplaatsje heeft echter de nodige tegenslag gekend die werd verwoord in de legende van het vrouwtje van Stavoren: Een rijke rederijkersvrouw gaf een van haar kapiteins opdracht om uit te varen en het kostbaarste ter wereld mee te brengen. De kapitein kwam terug met een schip vol graan. Woedend gaf de vrouw de opdracht het graan overboord te gooien in de haven. 'Als straf' voor zoveel hoogmoed verzandde de haven van Stavoren. Hindeloopen (Hylpen, Hindeloopers: Hynljippen) Workum (Warkum) |
Met de bus van Sneek terug naar Oudemirdum en vandaar alweer de fiets op: via de Mirnserdijk naar het IJselmeer met Laaksum, Stavoren en Hindeloopen. Vandaar naar Workum en via tegelstad Piaam, het terpendorp Allingawier en Exmorra naar Bolsward alwaar de bus hen terug naar Sneek brengt. 53,21 Km zijn alweer met den velo afgelegd.
In Stavoren houden ze hun groepspicknick:
gezamelijke aankoop gevolgd door een gezamelijke schranspartij.
In Workum dan brengen ze een bezoek aan het museum
van ene Jopie Huisman, oud ijzermarchand, lompenkoopman en autodidact schilder,
met -naar verluidt- "adembenemend mooie tekeningen en schilderijen".
Om 16.30 eindelijk dan de eerste regenbui.
En het is dan toch maar weer 'niet de jongste van de bende' die het liedje gevonden heeft waar de hele dag naar gezocht is: "I will follow him". Geef toe, na den trouw van Caroline en Jan vorige maand, hebben de Bundertantes toch wel iets te bieden voor het café chantant van vanavond! Volgt alvast een gefietste repetitie van de sopranine uitvoering ervan.
Terug 'thuis' in Sneek en voor de laatste keer in Hotel De Wijnberg, ten dis:
~ Mosterdsoep ~ |
Valiezen pakken, slapen en morgen de bus op terug naar
Bolsward alwaar hopelijk ook de fietsen bekomen zullen zijn van al de
inspanningen van de dag...
Ondertussen is 't weer hier in België bewolkt met pogingen in de namiddag tot
opklaringen, tot druilerig toe. Niet echt 'om naar huis te schrijven', gesteld
dat dit zoal in onzen kop zou opkomen.
Alsdat
aan de thuisverblijvende nonkels gevraagd wordt niet meer naar de tantes te
SMS-en ná 22 uur. Want dan liggen ze reeds te maffen na een inspannende (lees:
zwoegende) dag. Want, z'hebben daar alle dagen 'den vroegen', En ge moet
dat maar volhouden, zo'n hele week aan een stuk: niet iedereen heeft de rest van
't jaar om de batterijen terug opgeladen te krijgen! 't Is daar vakantie, weet
ge!
Langs den anderen kant
zijn er dan tantes die niets liever zouden hebben dat zij een teken van
leven zouden ontvangen van hun teerbeminde daar in het verre thuisland. Een
SMS-je van één zinnetje volstaat, van één woord, van één letterke zelfs
..., hoeft niet eens een hoofdletter te zijn ..., als 't maar IETs is !!!
Bolsward
(Boalsert) Bolsward is ontstaan op een drietal terpen, waarvan in ieder geval de oudste (waar de Sint-Maartenskerk op staat) dateert van voor het begin van de jaartelling. De Broerekerk, in 1980 door brand verwoest en nu als ruïne geconserveerd, is het oudste gebouw van de stad en dateert deels uit het eind van de 13e eeuw. Bolsward kreeg stadsrechten in 1455. Bolsward was een van de Hanzesteden. Harlingen (Harns) Franeker (Frjentsjer) |
Met de bus terug naar Bolsward dus en van daaruit via Makkum, Witmarsum naar Harlingen, de poort tot de Waddenzee. Verder via Sexbierum en de Liauckenmanstate naar de Waddenzeedijk (met zicht op). Tenslotte via Riedpolder terug landinwaards naar Franeker, de ooit universiteitsstad.
Honi soit qui mal y pense. Bij 'Sexbierum' moet
ge u niet zoiets voorstellen als het Frieslandse Hulst. In tegendeel: het dorp
werd vroeger 'Sixtabarra', later 'Sixtusburen' genoemd, naar den heiligen
Sixtus. Die 'six' werd volksetymologisch geherinterpreteerd als 'sex', het
Oudfries voor 'zes'. Uit deze laatmiddeleeuwse vorm ontstond de moderne Friese
naam 'Seisbierrum' ('seis' is -ontdaan van enige lijfelijke connotatie- het
hedendaags Fries voor 'zes' en heeft uiteraard ook geen uitstaans meer met ene
Sixtus).
Het dorp wordt in geschriften rond het jaar 600 reeds genoemd.
De af te leggen afstand is vandaag beperkt (± 40 Km) en dat is maar best ook want het wordt daar in de buurt van de Waddenzee opboksen tegen een strakke noordoostelijke (tegen-)wind met rukwinden tot wel 70 KM/u. Het occlusiefront, verbonden aan het lage drukgebied gelegen boven België en Luxemburg beweegt richting de Britse eilanden waardoor de neerslag daaraan verbonden ten oosten en ten zuiden van de Benelux verwacht wordt. De buienlijn van het koudefront ten oosten van de voornoemde depressie verplaatst zich verder richting Duitsland. Tot zover de berichtgeving van de metereologische cel van het Bunderweb (woensdag 22 augustus, 11 uur). Anders gezegd, een lokale bui is niet uitgesloten, maar algemeen, wat de neerslag betreft, kan het nog wel meevallen voor de Elfstedentochtende tantes. Tegenwind is evenwel gegarandeerd.
Et maintenant, 't verslagske:
"Vandaag 42,60 Km achter de kuiten. Picnick genoten aan en met zicht op de
Waddenzee in Harlingen.
Nog steeds zon en bewolkt, maar droog! Veel wind, maar ZALIG fietsweer langs
prachtige meren, dijken, grachten en leuke dorpjes. Bezoek aan 17de eeuws
stadhuis: de renaissancestijl van Franeker.
Chris was in de hemel nadat een 70-jarige haar gezegd had: "Als je me
onderuit rijdt, pak ik je!". Hoe 't afgelopen is wordt er niet bijverteld
...
Slappe lach alom bij elke opmerking (dat kunnen we ons zowel voorstellen,
n.v.d.r.)."
Avondmaal en overnachting in het chickere Tulip
Inn De Valk Franeker****, Hertog Van Saxenlaan 78, 8802 PP Franeker, www.tulipinnfraneker.nl/Default.aspx,
tel.: 0031 517 398 000.
Roos en Marleen zijn in de lift blijven hangen na een verhuis vanuit een
stinkende rokerskamer nadat Roos haar beklag had gedaan aan de receptie. Goed
zo, voor minder mogen ze dat in een viersterrenhotel niet presteren!
Op 't menu:
~ Parmaham met meloen ~ |
En dan de koffer in. Terschelling lonkt.
Morgen, donderdag. Het continentaal lage
drukgebied strekt zich uit van Centraal-Frankrijk tot het noorden van Duitsland
en zorgt voor neerslag over zowat heel West-Europa: van Denemarken over het
zuiden van Engeland, Bretanje, de Golf van Biskaje, de Pyreneeën en het
oostelijk deel van Frankrijk. Zelfs Sardinië, Centraal-Italië en
Centraal-Europa ontsnappen niet aan warmte- resp. koudefronten. De
Noord-noordoostelijke wind op Terschelling neemt af, maar aan regenweer is -zo
te zien- geen ontkomen aan. Een donderslag hoort tot de mogelijkheden.
Vrijdag. Het hoge drukgebied van boven de oceaan breidt zich uit boven de
Britse eilanden en het grootste deel van West-Europa. De resterende buienlijn
schuift nog over een deel van West-Europa, maar in Friesland worden ze geacht
daar niet veel hinder meer van te ondervinden. De wind komt uit het
Noord-noordwesten (overheerstende zijwind van links dus), maar luwt.
Zaterdag. Het hoge drukgebied heeft zich gestabiliseerd boven de Britse
eilanden en het grootste deel van West-Europa. De wind ruimt naar het westen
maar neemt verder in sterkte af (eindelijk hebben ze dan eens meewind voor de
laatste 45 Km ...). In Friesland kan in de late namiddag nog enige bewolking
arriveren, maar veel neerslag valt daaruit niet te verwachten. Voor de rest
schijnt in het grootste deel van West-Europa de zon en is er nauwelijks een
wolkje aan de lucht. 't Ziet er naar uit dat ze vanaf zondag hier nóg ne'n
elfstedentocht kunnen beginnen!
Marleen en Roos hebben goed geslapen in hun nieuwe suite en zijn vroeg uit de veren. Tenminste dat dachten ze toen ze als eersten in het restaurant arriveerden voor het ontbijt. Aan de verbazing over hun ochtendlijke prestatie kwam evenwel een einde, toen ze tot de ontdekking kwamen dat ze zich van restaurant vergist hadden!
Met de bus, maar zonder de fietsen, vanuit Franeker naar Harlingen alwaar ingescheept wordt voor de overtocht naar Het Waddeneiland Terschelling. Daar staan gehuurde fietsen klaar voor een verkenning van het eiland. Daarna zelfde route terug naar Franeker.
Terschelling (lokaal Fries: Schylge, Standaardfries: Skylge) | De Waddenzee en de Waddeneilanden |
Terschelling is
het 'derde' Nederlandse waddeneiland. Ten westen liggen Texel en Vlieland
en ten oosten Ameland, Schiermonikoog, ... Het bedraagt 'in lengte' ca. 30
Km, de breedte is maximaal zo'n 4 Km, in oppervlakte de grootste gemeente
van Nederland. Bestuurlijk behoort het tot de provincie Friesland.
Terschelling beschikt over zowat 70 Km fietspaden.
Het westelijke deel van het eiland,
de Noordsvaarder is ontstaan uit een zandplaat die rond 1850 op het
eiland 'aanspoelde'. Maar het huidige Terschelling is ook het resultaat
van het ingrijpen van de mens. De Kroonpolders b.v. ten noorden van
West-Terschelling zijn het resultaat van de aanleg van stuifdijken tussen
1921 en 1929. Op Terschelling komen maar liefst drie
taalvariëteiten voor: in het westen en oosten worden de Friese dialecten Westers
en Aasters gesproken, terwijl men in Midsland een 'Hollands'
dialect spreekt, het Midslands of Meslonzers, een soort
Stadsfries (cfr. supra). Door de invloed van buitenaf de laatste halve
eeuw als gevolg van de sterk toegenomen mobiliteit van de eilandbewoners
(<> de vroegere 'eilandmentaliteit' !!!), vooral ook van de
hedendaagse 'communicatiemobiliteit', naast de impact -al langer- van o.m.
het toerisme, worden de dialecten echter steeds meer verdrongen door 'het
Nederlands' ... |
De Waddeneilanden
liggen in de Noordzee, ten noorden van Nederland en Duitsland en ten
westen van Denemarken. Tussen de eilanden en het vaste land ligt de
Waddenzee, eigenlijk een immens slikkengebied ecologisch van zeer
bijzondere waarde, o.m. als kraamkamer voor heel wat mariene organismen
en, doordat het bij eb grotendeels droogvalt, als fourageergebied voor
talrijke vogelsoorten.
Ontstaan en evolutie van het
Waddengebied |
Tegen zessen zitten ze allemaal terug op de boot
richting het vasteland. In tegenstelling tot de weersvoorspelling is de regen er
op de Wadden niet uitgevallen. Tja, Pien maakte ook wel eens dat soort fouten:
als 't aan de kust regende, zat iedereen daar in 't café (en had het daar
alweer nie geregend...). In ieder geval, de donderslag bleef uit en die ene bui
kon hen niet deren. Bij prachtig zonnig weer dus, hebben ze op Hollandse
huurfietsen een tocht van zo'n 35 Km -de intelligente technologie ontbreekt op
Hollandse fietsen- gemaakt langs duinen, polders, strand en bos. De zomer staat
er in volle bloei; de heide purpert. Vogels zijn er van allerlei formaat en
pluimage: de skries (grutto), de brúne hoanskrobber (bruine kiekendief), de
klút (kluut), de markol (meerkoet), de earrebarre (ooievaar), de ein (wilde
eend), de tjirk (tureluur), de ljip (kievit), de stânljip (scholekster), de
ielskolfer (aalscholver), ..., and -of course, ook de zeehonden zijn present.
"Ogen tekort om ten volle te kunnen genieten van al die zaligheid".
Voor 't avondeten zal 't wat later worden vandaag.
En wat een luxe, met zo'n 5-sterrenbus (mét salon) heen en terug gebracht
worden naar de veerboot. Meer en moet dat alweer nie zijn!
Avondmaal en overnachting voor de tweede keer in de Tulip Inn De Valk Franeker****
't Menu:
~ Kippecrèmesoep met champignons ~ |
Niet zó bijster origineel, maar goed, best etelijk, zeker met die witte wijnsaus ...
Nog 2 dagen, een honderdtal Km en nog één Elfstedenstad te gaan. Hebben en houwen van al die vrouwen verhuist morgen naar Dokkum.
Dokkum Dokkum telt ca. 13.000 inwoners. Over de oorsprong van de naam bestaat discussie. Het pittoreske vestigingsstadje Dokkum is gelegen op de grens tussen de Kleistreek en de Friese Wouden, in het noordoosten van de provincie en is daarmee tevens de meest noordelijke stad van Nederland. In 1298 kreeg Dokkum na Stavoren, Harlingen, Leeuwarden en IJlst als vijfde stad van Friesland stadsrechten. Door verzanding ging Dokkum failliet en staat de stad in de lokale traditie bekend als "Arm Dokkum". In de negentiende eeuw ontstond een toenemend ruimtegebrek in Dokkum. Dit was te wijten aan de vestingwallen die de groei naar buiten belemmerden. Alle nieuwbouw werd in de binnenstad opgepropt, wat leidde tot het verlies van vele historische gebouwen. Gelukkig werd de binnenstad van Dokkum -als een van de eerste plaatsen in Nederland- in 1974 uitgeroepen tot beschermd stadsgezicht. Herinneren we er meteen ook aan dat zich hier het linguistieke kruispunt bevindt van het Kleifries en Woudfries, de twee Friese dialecten die de basis hebben gevormd voor het Standaardfries dat als onderwijs- en bestuurstaal in de provincie Friesland wordt gebruikt. |
Vandaag: Franeker, Berlikum, Sint-Annaparochie, Vrouwenparochie, Hogebeintum, Hege Tserjewei, Dokkum. De fietstechnologie wijst alweer zo'n 55,39 Km aan.
Myriams reisdoel. Is bereikt: Sarah kan haar verzameling 'Le Petit Prince' van A. de Saint-Exupéry (1943) aanvullen met een heuse Friese versie!
Wildplassen. Een gevleugelde reactie van iemand na een plasbeurt van tante Leen -ze staat er zo stillaan voor bekend- in de struiken: "Que c'est bon de baisser sa maitresse ..., mais c'est encore meilleure de pisser quand ca presse!"
Kleine 'quarantaine'. Alweer heeft de reisleiding beslist tot een kleine 'quarantaine' van de Bunderzussen -zij het na een kleine suggestie van henzelf (die dan weer het gevolg was van een tip van de buschauffeur...): met nog een paar anderen (14 in totaal) worden zij ondergebracht in een 'klein, maar gesjellig hotelletje', een plaatselijke filiaalken hetzelfde etablissement.
De gekste taferelen. t' Wordt tied da't ut
es. De gekste taferelen beginnen zich af te spelen: fietsbroeken worden gedroogd
op lampekappen, slipjes worden aan het raam opgehangen -zogezegd tegen de muggen
... wat een gedacht!
En, ... de nacht is nog jong!
Afscheidsdiner. We snappen 't eerst niet goed, maar 't is dus toch Hotel de Posthoorn***, Diepswal 21, 9101LA Dokkum, www.hotel-deposthoorn.nl, tel.: 0031 519 29 35 00 geworden. Het wordt het afscheidsdiner vanavond voor de 36 fietsenden:
~ Tomatensoep ~ |
Mét o.m. een woord van dank aan alle deelnemers, in het bijzonder ook aan het wel speciale gezelschap van de Bunderzussen die zich wel altijd zeer open hebben opgesteld naar de hele deelnemende groep. Én ...
"This little light of mine ...". Deze avond zingen ook zij hun zwanenzang van de Elfstedentocht. Het wordt: "this little light of mine ...", alweer een nummer uit het repertorium van de trouwpartij van een paar weken geleden. Het optreden is een baarlijk succes !!!
Koffers gepakt en ingeladen en de fiets op voor de laatste etappe, de idyllische afsluittocht van 30,20 Km: van Dokkum via de Stroobossertrekvaart, Rinsumageest, Oudkerk (Aldtsjerk), Skoallestrjitte, Skettersdijk terug naar Leeuwarden.
De
Elfstedentocht voor de fietsende Bundertantes zit erop. Na een sanitaire stop en
enige versterking van de inwendige mens, worden ook de fietsen ingeladen. De
terugreis gaat over Harlingen met -voor de laatste keer- zicht op het
Waddengebied. Volgt over 29 Km de indrukwekkende afsluitdijk. Links het
IJselmeer met in de verte Hindeloopen, Stavoren, ..., vorige dinsdag nog per
fiets bezocht.
Dwars doorheen het Noord-Hollandse polderlandschap met zijn bolgewassen,
passeren ze in het 17de eeuwse havenstadje Hoorn, gelegen aan het Markermeer, de
zuidelijke evenknie van het IJselmeer. Van de voorziene stop aldaar wordt
afgezien. Het traject volgt verder het Markermeer om via de kaassteden Edam en
Volendam Amsterdam te bereiken. Vandaar linea recta: home, sweet home...
De aankomst wordt -een beetje vroeger dan verwacht- rond 20.30 uur voorzien.
Avondmaal en overnachting: Hotel Oost-West******.
Zo'n goeie 330 Km, zowat de afstand Gent -
Leeuwarden, zijn in 5½ dag onder de wielen gepasseerd en wel aan een tempo dat
voor onze fietstantes eerder aan de gezapige kant lag.
't Weer is bijzonder meegevallen: amper een tweetal buien (buitjes!), maar daar
spreken we niet over. Immers, gezien vooral de sombere augustusmaand, kan dit
best als een meevaller beschouwd worden. En de wind ... ja, die moet je er als
Elfstedenfietser maar bijnemen (de reden trouwens waarom de Friezen zelf maar
weinig op de fiets te zien zijn...).
Het eten was naar Nederlandse normen heel behoorlijk. Bourgondiërs zijn wel
ietske meer gewend, maar de 'serieuze' kost van bloemkook, bonen en wortels,
ondersteund door een dagelijkse portie 'patat' (frieten!) gaat er altijd wel in.
En met enige dessert-tralala is iedereen voldaan en beschikt over de nodige
'fond' voor een recup met het oog op de etappe van de volgende dag.
Ook op de overnachting viel niets aan te merken. Mag ook worden vermeld dat de
Bunderzussen het de reisleiding niet moeilijk maakten toen de groep door zijn
omvang diende opgedeeld te worden in twee hotels. Ook de twee 'adoptiezussen',
Jeanine en Ginette, hadden daar helemaal geen probleem mee. Anderzijds wisten de
Bunderzussen zich best te integreren in de hele groep en -zoals uit het
dankwoordje de vrijdagavond bleek- konden de reisbegeleiders ook dít
appreciëren. Die reisleiding heeft trouwens uitstekend organisatorisch werk
gepleegd!
Het gezelschap was heel genietelijk, maar genieten kon je vooral ook van de rust
("'t verstand op nul"), de zilte zeebries, het en groupe al fietsend
verkennen en ontdekken, onbekommerd ("we zien wel waar we
uitkomen..."), ..., genieten ook van de rijkdom en de verscheidenheid van
de natuur en het landschap die je daar misschien niet zoudt verwachten, met de
Waddenzee en het Waddeneiland Terschelling als de parel aan de kroon van al die
weelde.
Een selectie van de foto's van tante Bie is tot nader order te bekijken. Klik daarvoor hier. De toegangscode: 'friets' (ge moet maar denken aan 'Friesland', 'fiets' en 'friet' ..., niet aan 'patat', bloemkool, boontjes of wortelkes, hé!). |
Voor allen is het een deugddoende en héél
geslaagde fietsvakantie geweest. Op alle gebied! Qualificaties en superlatieven
bieden tegen elkaar op!
Zij -en niet alleen de Bunderzussen- die de Elfstedentochtend KAV 2007
volbrachten, zullen zich dit weekje op de fiets in Friesland nog lang
herinneren.
reportage: nonkel Luc