Van de tantes zijn we het al langer gewoon. Zij 'bollen' er
met de fiets op los als 't hun invalt, of 'hollen' bij gelegenheid te voet een
wandelingske af. Dit laatste was ook zo het geval op zaterdag 1 oktober 2011
want, Agnes, Riet, Chris en Annemie verjaarden alweer. MAAR,
hadden die nonkels voor déze keer óók niet besloten om eens te gaan
'bollen', dan wel met heuse "bollen". Nonkel Freddy heeft in de sporthal
van Lovendegem de bolbaan voor 2 uur afgehuurd en ziet, rond 3 uur in de namiddag
stuiken ze daar allemaal toe en kan het spel beginnen.
't Was geleden van 27 januari 2002 dat ze het in de familie op de bolbaan nog
eens tegen elkaar hadden opgenomen. Wie de reportage hiervan nog eens wil
terugzien -de ALLEREERSTE reportage overigens van dit familieweb-, klikt hier.
Nonkels en tantes..., of hoe ze elkaar vinden (soms toch)! (10/12)
1 oktober 2011. Een weekje stralend nazomeren waarbij de wespen en de muggen zich wellicht afvragen of ze hierboven niet een beetje mis zijn. Riet en Agnes zijn alweer verjaard, en Chris, Annemie en Myriam doen dit kortelings. Ons Myrti moest helaas forfait geven. Niettemin, om dit enige luister bij te zetten kozen de verjarenden ervoor om de andere zussen en de schoonzussen eens te trakteren op de wandeling "Op ontdekking in de Oude Kalevallei". Zo gezegd, zo gedaan. Maar ..., een en ander zou deze keer anders verlopen dan anders...
Afspraak: Gaby pikt om 9.20 uur Riet en Roosje op aan het Dampoortstation. Chris & Annemie komen met Lieve vanuit Heusden. Lorraine komt op eigen kracht met de fiets vanuit Sleidinge en Marleen alleen vanuit Ninove, maar dan niet met den velo. Agnes begeeft zich te voet vanuit Lovendegem naar de Sparrestraat 10 (op tijd komen is geen kwestie van u te haasten, maar van op tijd te vertrekken!).
Zoals hoger gezegd zal het bij deze gelegenheid een wandeling worden, een wandeling in de vallei van de Oude Kale. De ad hoc gids is Norma, een vriendin van Agnes. Voor meer uitleg over het project 'Oude Kale' van de Vlaamse Landmaatschappij (VLM), klik hier.
In de voormiddag: een wandeling van 5,3 Km langs Lovendegem, Merendree, Drongen, Vinderhoute, Nevele.
Op één van de pas aangelegde bruggetjes, de
gelegenheid voor een eerste groepsfoto.
Zalig genieten en uitspelen tot op het 'topje'.
Oversteken van de draadversperringen. En bij de'n enen gaat dat
al eleganter dan bij de'n anderen...
|
|
In de namiddag een wandeling van 4 Km, in alle enthousiasme aangevuld met een extra Km: want anders "zouden ze veel te vroeg ter bestemming zijn".
|
|
De nonkels arriveren op hun beurt. Alvast koffie en taart
wordt hun deel en een beetje later vertrekken ze naar het gemeentelijk sportcomplex.
Ze zijn met z'n negenen: Bert, Freddy (initiatiefnemer), Charles,
Walter, Johan, Noël, Markus, Luc en ¥¥¥. Gilbert is verontschuldigd.
Bolbaan nr. 1 wordt met algemeenheid van goedkeuring tot veld van eer
gekozen: de kunstmatige grondmat ligt er keurig bij -volgens kenners zelfs
iets té keurig waardoor het 'natuurlijk krullen van de bolle' het wel eens zou
kunnen laten afweten. De 8 beschikbare bollen worden op hun beurt aan een
kritisch onderzoek onderworpen en wegens wel eens te klein en vooral wegens het
onaangepast loopprofiel als totaal 'onkrulbaar' afgekeurd. Zij zullen niettemin
tóch gebruikt worden, want iedereen heeft natuurlijk weeral zijn eigen
bolle vergeten. En tenslotte, áls het dan tóch maar eens zou tegenvallen, zal 't
wel aan die "domme" of "zatte" bolle liggen, niewaar?
Voornoemde handicaps, om het niet te hebben over de (on-)capaciteiten van de bolders
zelf, zullen leiden tot een genietelijk schouwspel waarbij
verschillende specialismen tot ontwikkeling komen: het verst van de staak
bollen, het altijd in den hoek terechtkomen, het record vestigen 'in de greppe
bollen', het op de tenen van de omstaanders bollen (en die dan de schuld geven),
etc., etc., je verzindt het niet!
Goed. Een eerste ploeg wordt samengesteld met Bert, Walter, Noël en een nieuwe aanwinst, voor een prijsje overgekocht vanuit de NKBC (Ninoofse KrulBoldersClub). Zij vormen de "wullen". Johan, Freddy, Markus en Walter zijn de tegenstrevers: de "zullen". De negende man, één mankepoot te veel voor een ordentelijk partijtje bollen -zeker als er maar acht bollen zijn-, zal van de nood een deugd maken en voor de verslaggeving zorgen.
Té rap gehold, de tantes pintelieren er dan maar lustig op los..., |
terwijl 't er bij de nonkels bloedserieus aan toegaat !!! |
Een
half uurtje vroeger dan voorzien, hebben de tantes hun wandeling
"afgehold" en zoeken ze de nonkels op op de bolbaan.
Tja, zo gaat het met die tantes: eerst bedenken ze fietstochten of wandelingen "om nekeer alleen en op hun gemak te zijn", wég van die nonkels, maar áls die nonkels bij dié gelegenheid óók eens een initiatief organiseren, dan kunnen ze'r weer nie rap genoeg bij zijn -ge kent ze hé! 'Liefde' noemen ze dat meneer de redacteur, 'echte liefde'! |
EN maar uitleggen, EN maar kritiek geven op het bolspel van de
nonkels: 't KAN-NIE-OP!
Ook dát is 'liefde' meneer de redacteur, 'echte liefde'! |
Resultaat van het spel: 12
voor de "wullen". Ja, Bert heeft nen bieënstek gehad op zijnen pols. Dat weegt sterk door op de prestatie van een bolder... De "zullen" winnen dus met 24 tegen 12! |
Beslist wordt nog een spelletje
'quit of dubbel' te spelen.
Dit verloopt alweer in de grootste hilariteit, bijzoverre dat de redacteur ter
plaatse is vergeten de eindstand te noteren. Waarom organiseert men een dergelijk hoogstaand kampioenschap niet 'achter gesloten deuren' ??? |
|
Wat de tantes niet hadden voorzien, is dat de organisatie ook nog eens een bolwedstrijd tussen de tantes geprogrammeerd had. Tja, als ge 't zó gemakkelijk kunt komen uitleggen en kritiek geven, dan moet ge zelf maar eens komen demonstreren dat ge 't beter kunt!
En de ploegen worden ingedeeld:
Gaby, Annemie, Riet en Lorraine vormen de "wuilders", en Chris, Agnes,
Roos en Lieve de "zuilders". Marleen heeft pech: ze heeft haar boldersschoenen
vergeten en moet node aan de kant blijven staan.
De acht |
en we beginnen d'r aan. |
"En 't ging vooruit,
Ja, 't ging verbazend goed vooruit!"
(ook al nekeer zonder bolle...)
De stand gaat gelijk op en loopt uit op een heuse bloedstollende finale: 20-18, 20-20, 22-20, 22-22 en tenslotte 24-22. Nog chanse dat er geen 'tiebreaks' zijn gelijk in den tennis, of ze waren nóg bezig...
En 't scheelde écht maar ne vinger, maar... |
de "wuilders" kwamen als winnaars uit de strijd, met het winning shot gemaakt door Chris! Op de foto: Chris en haar bolle. |
Kortom, het bolspel was VERSCHRIKKELIJK, maar we hebben ook
verschrikkelijk veel leute gehad, de nonkels met de tantes en de tantes met de
nonkels.
'Liefde' noemen ze dat meneer de redacteur, 'echte
liefde'!
Tijd om de benen onder tafel te steken. De verjarenden bieden quiches en lasagna aan aan het gezelschap. Met een glaasje wijn erbij, komen de verhalen vanzelf ...
... tot de avond valt.
Avondvoorstelling van de schitterende reeks natuurfoto's, genomen door vogelaar nonkel Freddy op zijn reis met Agnes naar het Pantanal Matogrossense National Park in Brazilië (augustus 2010). |
|
Zag u al of herkende u: - de capibara (lett. heer van het gras) of waterzwijn (Hydrochoerus hydrochaeris), de grootste levende knaagdierensoort ter wereld die tot 80 kilogram zwaar kan worden (zo'n slachtrijp varken van bij ons!), - de Amerikaanse slangenhalsvogel (Anghinga anhinga) herkenbaar aan zijn -wat raadt u- 'slangenhals'. Op de foto zijn veren drogend, - de toekan met zijn enorme snavel die -zo te zien- alleen maar 'toe kan'. |
|
Of had u al een ontmoeting met: - de reuzenotter, (Pteronura brasiliensis of Pteroneura brasiliensis), een van de grootste marterachtigen (1,8 meter voor mannetjes), een bedreigde diersoort die afhankelijk is van bescherming. Op de foto een vis etend, - de kaaiman (Fam. Alligatoridae, subfam. Caimaninae) enne, dat is géén krokodil hé! - de bedreigde en (daardoor) zeer zeldzame jaguar uit zuidelijk Brazilië tot noordelijk Argentinië (Panthera onca ssp. palustris). |
|
of bewonderde u al: - de ringed kingfisher (soort ijsvogel), |
|
of, - de groene ibis (Mesembrinibis cayennensis), - de paradise tanager (Tangara chilensis), een kleurrijke zangvogel, - de zwartkopreiger (capped heron, Ardea melanocephala), - de tijgerroerdomp (Tigrisoma fasciatum), |
|
of, |
|
O.m. DAT was allemaal te genieten op de reuze-flat screen van de Sparrestraat 10 te 9920 Lovendegem.
- De nonkels moeten nie onderdoen voor de tantes als 't op familiaal organiseren op
aankomt.
- De tantes moeten nie onderdoen voor de nonkels als 't op familiaal 'bollen' op
aankomt.
- Op een té perfecte bolbaan met 'slechte bollen' wint iedereen wel nekeer.
- Bollen smaakt naar meer bollen!
- In Brazilië hebben ze veel schone beesten en Freddy kan schone foto's nemen.
-Tot nader order heeft Bert zijnen bieënstek overleefd (maar 't heeft tóch nie
veel gescheeld...).
Bedankt aan de organisatoren Agnes (& Co.) en Freddy voor het unieke en zeer geslaagde concept van de dag "tantes hollen, nonkels bollen".
Fotografie en redactie: Gaby
Bundervoet en Luc Bauwens
(ook eindredactie).
Natuurfoto's Pantanalreservaat: Freddy Van Petegem (copy right).