NIEUWS 2007

-------------------------------

Ritacoussium (Rc)JAAROVERGANG 2007-2008 met de tabel van MENDELEJEV

Alweer is 't de Kerkstraat 88 geworden. Lorraine ging wel voor den hutsepot zorgen met kool en spruitjes uit eigen tuin, de andere tantes vast voor de aperitiefhapjes en dessert naar eigen kunne en nonkel Mark als naar gewoonte voor het logistieke sluitstuk: de kerstboom en de rest van het food & beverage-programma. Een internetconnectie is er, maar ook labtop, dataprojector en scherm zullen ter beschikking zijn. Kers op de taart van de avond vormt de quiz van nonkel Johan: de tabel van Mendelejev, met 'de ouwe' tegen 'de jonge', met als thema 'De Bundervoets'. Alweer een genietelijk feestprogramma, een en al van eigen makelij. (12-31)

                 voor de reportage mét foto's, klik hier.

-------------------------------

Nummer 12 en 13 ook op komste

En nogwel alle twee in het Lokerse: het tweede voor Jo en Vicky (voor april-mei) en het eerste voor Liesbet & Deemy (voor juni), samen de nummers 7 en 8 dus voor oma en opa Bundervoet-Coussens. 't Begint daar vlotjes te lopen. Het ga hen allen goed. (12-26)

-------------------------------

Béétje hulp best welkom: benefiet aardbeving Peru !!!

Ingeschreven voor te 19.00 uur te zaterdag 15 december in het ontmoetingscentrum Uyttenhove te Zeveneken en met 15 aan de gereserveerde tafel van de familie Bundervoet voor de beenhespschrans. Het initiatief ging uit van de dochter van Luc en Dorien, Liesbeth Decleene, die al een paar jaar actief is als maatschappelijk werkster in Chincha (Peru). Die zag daar (effectief!) bij de aardbeving in augustus zowat alles ingestort wat een aardbeving maar kan laten instorten... Béétje hulp best welkom dus! En, de opkomst, die was er naar: met zo'n 600 waren ze d'r om mee te genieten van de beenhesp met alles erop en erbij, van het elkaar nog nekeer terugzien tot onder meer een podiumperformance van 'De Bevlekte Ontvangenis', een lokaal kunstenaarscollectief, -zeg maar de autentiek Zaffelaarse versie van 'de fanfare van honger en dorst'- onder de artistieke leiding van Luc Van Autreve. (12-16)

-------------------------------

Oud nieuws, Lore interviewt voor Alasca, radioverhalen (Radio 1)

We hadden d'r al iets van gehoord en na danig speurwerk werd de redactie van het Bunderweb voor al haar inspanningen beloond door de hand te kunnen leggen op een copie van het legendarisch interview dat Lore Creve had met drie nogal (uit-)zonderlijke individuen en dat in het kader van de radio 1-productie 'Alasca' op 25 maart dit jaar werd uitgezonden. Eén van die drie bijzondere kwasten in dit verhaal was niemand minder dan Bruno Bauwens, hersenwetenschapper. 't Is een mooi half uurtje geworden; take your time.
In uitgesteld relais zoals ze vroeger op de radio plachten te zeggen: klik hier. (12-10)

-------------------------------

'Een uit de hand gelopen theekransje'

heeft zijn tweede uitgave gekend. Deze wandeling met dans, theater, muziek en beeldend werk langsheen verborgen plekjes en in de keukens, badkamers en zolders van het Groot Begijnhof in Sint-Amandsberg vond dit jaar plaats op zaterdag 1 en zondag 2 december en -gezien ook al het guurdere weer- misstond het predicaat winterse wandeling niet. Het initiatief en de organisatie waren alweer het werk en in de handen van o.m. artistiek duizendpoot Hendrik Lebon. Traditioneel was ook nonkel Markus van de partij met een beeldenrij en Gerda met creaties uit kaarsenatelier FAjRO. Convent 31, het ankerpunt van de wandeling, was voor de gelegenheid aangekleed door Els en Bert. Al bij al, een héél gezellige bedoening, een weekend lang en, dank zij een al even exquis publiek dat zich niet stoorde aan weer en wind, best knap geslaagd. (12-04)

-------------------------------

BUNDERZUSSEN WERELDBEROEMD in Zaffelare

En wat al geen uitvloeisel van een buitenlands fietsavontuur van de gezusters Bundervoet kan wezen! Ontmoeten ze daar niet ene Myriam VG, regie-assistente bij de VRT en van dienst op zondag 30 september bij de opnames van die eucharistieviering vanuit die O.L.Vrouw- en Sint-Petruskerk te Zaffelare. De reservatie is meteen gebeurd en eens te meer zal het 'ocho hermanas'-fenomeen in de belangstelling komen te staan, deze keer voor héél Zaffelare ... en de rest van de wereld. (09-30)

De Kerk van Zaffelare is in haar huidige vorm honderd jaar oud. De jubileumviering bij deze gelegenheid gaat gepaard met o.m. een tentoonstelling over het Zaffelare van in illo tempore. Wel meer nonkels en tantes hebben hierbij een stukje van hun jeugd herbeleefd. De tentoonstelling werd samengesteld door dhr. Bert Vervaet (weet wel ... de Sinterklaas van onze neefjes en nichtjes -die mogen dat nu wel al weten ...) die er dan meteen maar de uitgave van het boek 'De kerk van Zaffelare - acht eeuwen dorpsgeschiedenis' aan koppelde.
Onderdeel van de veertiendaagse feestviering vormt ook een eucharistiviering die wordt uitgezonden door de VRT. Vernoemde regie-assistente vond in het beschikbare deel van de ocho hermanas (haar 'acht vriendinnen') een uitgelezen gezelschap om de kop van het mispubliek te vormen. Gereserveerde plaatsen dus voor mémé Zaffelare (93!) in de rolstoel en tante Bie, tante Roos en Chris, tante Mieke, Jeanine (een van de 'adoptiezussen' uit het elfstedentochtverhaal) en tante Lieve en tenslotte tante Leen (en Rik, maar dat is dan een nonkel hé!), allemaal present, allemaal passend-mooi in beeld gebracht door de 'encadreurs' en de regie van een VRT-ploeg. Wereldberoemd, die Bunderzussen? Toch een beetje...

-------------------------------

NONKEL JULIEN ten grave

Op vrijdag 14 september 2007 overleed in Sleidinge op 90-jarige leeftijd Julien Vermeulen, de oudste broer van mémé Zaffelare. Hij verbleef sinds enige maanden in het woon- en zorgencentrum in Sleidinge. Hij is niet getrouwd geweest en verbleef tot zijn opname in het WZC in het gezin Paul Lippens-Angèle Vermeulen (zus), eerst op de ouderlijke boerderij, vervolgens op Den Dries in Doornzele. Hij was een man van weinig woorden, eenvoudig en eerlijk. Naast het werk op de boerderij was de duivensport zijn uitverkoren liefhebberij. (09-20)

-------------------------------

Een JONGEMAN wil ONSTERFELIJK worden

"HELD" is de naam van de productie en Theater Tinnenpot in Gent en 11, 12 en 18 september 2007 zijn plaats en datum waarop Hendrik solo danst op muziek door het blazersensemble 'Houthandel' uit Antwerpen. Dank zij de geldprijs verbonden aan de Jacques de Leeuw Jong Top Talent Prijs in 2005 (voor de reportage van toen klik hier), was het hem mogelijk dit bijzondere project op te zetten en maakt hij alvast zijn belofte waar: "in de danswereld een nieuwe verfrissende wind blazen". En meteen gebeurt dit ook in de wereld van de 'wind'-ensembles. Reken daarbij nog op zijn ideeënrijkdom en zijn veelzijdig talent, kortom op zijn "caleidoscopische theaterpersoonlijkheid" en voor amper € 8,00 krijg je een verrassende podiumsynergie gepresenteerd in de knusse Bonbonnière van de Tinnenpot. (09-19)

Het muziekensemble 'Houthalen' werd in 2005 opgericht door een aantal 'gelijkgestemde' hout- en koperblazers die elkaar hadden leren kennen in het Koninklijk Vlaams Conservatorium in Antwerpen: Sarah Vermeyen (fluit en piccolo), Evy Van Dongen (klarinet), Jonas Coomans (fagot), Annelies Van Nuffelen (hoorn) en Jeroen Soors (hobo). Zij schuwen geen interactie met het publiek en wagen zich wel eens meer aan een onconventionele uitvoering van het standaard repertoire als van het werk van minder bekende of in de vergetelheid geraakte componisten. Een samenwerking met de al even grensverleggende podiumkunstenaar en performer Hendrik lag voor de hand. In "HELD" vertolken zij werk van Ibert, Ligeti, Van Heystraeten, Shostakovich en Hallam.

Promotie o.m. op het Bunderweb en organisatie van de inschrijvingen binnen de familie door tante Bie tenslotte zorgde voor een flinke vertegenwoordiging ervan bij de drie uitvoeringen. Genoten mee van al dat visueel en auditief theatergedoe:
Marleen & Rik, Markus, Sam & Els, Caroline & Patrick op dinsdag 11,
Roos & Walter, Bart, Agnes & Freddy, Koen & Anouk, Jeroen & Karen op woensdag 12,
Lieve, Gaby & Luc, Bruno, Els & Bert, Bert & Rit, Jo & Vicky, Myriam & Sofie, Sarah, Liesbet, Bram & Lot, Lieselotte & Fre, Chris, Steven van Sofie (kaart van Nico ingepikt), Caroline & Jan, Lore (kaart van Deemy ingepikt) en (dan toch maar...) Annemie & Noël op woensdag 18 september,
in totaal niet minder dan 41 familieleden, op zich al bijna een bonbonnièreke vol.

Vermelden we nog dat het decor het werk was van Bert Depuydt (van Els).
De productie ging uit van Bruno Van Heystraeten (van Hendrik) en wordt verlengd.

L.B.

-------------------------------

LORE en laat er geen garas over groeie!

Lore en Maarten op den trouw van Caroline en Jan (7/7/7): baarlijke onwetendheid.
Tante Leen bij de terugkeer van de fietstocht in Friesland (25/8/7): baarlijke verbaasdheid over zoveel gezinsaanwezigheid in Liedekerke.
Tante Leen bij de op zwier zijnde tantes in Antwerpen (17/9/7): bewering reden te hebben om te tracteren.
Baarlijke redelijkheid voor alle extra gul: tante Leen (50) en nonkel Rik (48) worden omoe en opoe.
Baarlijke oplossing voor het Antwerps raadsel: Lore (23) en Maarten (30) zwanger.
Goed drie maand al en 't gaat baarlijk goed ook! C'est la vie. (09-19)

-------------------------------

Tantes VERJAREN en (alweer) OP ZWIER

De tantes Riet (16/5), Agnes (13/8), Myriam (10/10), Chris (20/11) en Annemie (27/11) verjaren alweer en op maandag 17 september was het ook alweer zo ver: goedgemutst nemen de Bunderzussen en -schoonzussen deze keer de trein richting Antwerpen om samen een klein stukje van de grootste stad van Vlaanderen te ontdekken en te beleven, "een beetje zoals kinderen een rommelzolder verkennen, de tijd vergeten en met al de zintuigen genieten van het avontuur!".
Hieronder de weerslag van al dat tantesgenot. (10-12)

Afstappen in Berchem voor een wandeling in de wijk Zurenborg, een van de leukste stadswijken van Antwerpen.
Eerst worden ten huize ‘Ann en Geert‘ enkele dringende behoeften gelenigd waarna de wandeling start onder de spoorwegbrug, bij een gedicht van wijlen Herman De Coninck. De trip gaat richting de Cogels-Osylei waar een geheel van huizen van allerlei bouwstijlen met torentjes, beelden, mozaïeken, graffiti, brandglasramen en wind- en zonnewijzers ons opwachten. We hebben er enkele nader bekeken.

De Cogels-Osywijk

De schrale Zurenborggronden werden bouwgrond in 1880. Vanaf 1886 werden zij door de kapitaalkrachtige bouwheren ostentatief benut om er -in volle laat-Romantische periode- hun dure woningen neer te poten. De wijk verrees voornamelijk tijdens de Belle Epoque en schreef geschiedenis als bouwkundig curiosum. Hij werd de meest gefotografeerde wijk van Belgïe en zette hiermee Antwerpen in één klap op de architecturale wereldkaart.
De wijk verkommerde echter en in 1960 scheelde het geen haar of de excentrieke halfruïnes de Cogels-Osylei waren tegen de vlakte gegaan. Gelukkig brachten de maatschappelijke omwenteling van mei ‘68 ook hierin een een kentering en op géén tijd was de Cogels-Osywijk bevolkt door jonge architecten, kunstenaars, schrijvers, dichters en journalisten die hun alledaagse woning hadden ingeruild voor een heerlijk waanzinnig nostalgisch stukje fin de siècle. Een aantal onder hen zette zich in voor het behoud van de wijk en met succes, want in 1980 werd de Cogels-Osylei als stadsgezicht beschermd. Vier jaar later hadden 170 huizen het statuut van monument.

Refererend naar de vroegere bouwperiode (romantiek met classieke en exotische elementen), op nr. 1, Huis Brabo, Romeins militair en Antwerpse held en wat verderop tweelinghuis nr. 2 en 4. Halverwege de Cogels-Osylei: een huizenrotonde van vier witbepleisterde panden (knipoog naar Parijs) en het Chateau de Chambord als monumentale blikvangers van de wijk. Het statige gebouw uit 1906 met neoklassieke elementen links van de rotonde kreeg de naam 'Euterpe', de muze van de lyrische poëzie. De dame in kwestie staat met haar vast atribuut op een zuil afgebeeld. Het is nu een restaurant 'Euterpia' waar Hugo Claus en de New Yorkse kunstenaar Keith Haring in het gastenboek staan.
De art nouveau in de Cogels-Osylei valt vooral op door haar bescheidenheid: de Zonnebloem (1900) op nr. 50, de Morgenster op nr. 55 met zijn trapeziumvorm. Op nr. 80 staat het huis Quinten Matsys (1904), met het zweepslagmotief en op elke verdieping een verschillende omlijsting en smeedijzeren versiering als opvallend kenmerk.
In de Waterloostraat treffen we alweer kloeke herenhuizen aan, bezaaid met gevelmozaïeken. 30 ervan zijn beschermd. In de Transvaalstraat maken we weer kennis met de typische romantiek: een stukje antiek Griekenland. Daarnaast doen een aantal huizen in cottagestijl dan Engels aan en nr. 32 (1909) neigt met een potpourri van Louis XVI- en neorococo-elementen dan weer helemaal naar Frankrijk.

(N.v.d.r.: OK, de tijdsgeest was er en het geld blijkbaar ook, met als gevolg dat je ver moet gaan zoeken om zo'n conglomeraat van bouwstijlen bij elkaar te vinden... M.a.w., het unieke van dit geheel bepaalt zijn monumentwaarde als stadsgezicht. Maar, of dit kakafonisch eclectisisme veel heeft bijgedragen tot de architectuur en de stedenbouwkunde, is maar de vraag.)

Aan knorrende magen wordt verholpen in het huis van Ann en Geert waar de picknick verorberd wordt met een lekkere kom soep. Als toemaatje volgt een kopje koffie met gebakjes van ons Agnes waarna, na een korte trein- en busrit, met de Flandriaboot een 2½ uur durende becommentarieerde havenrondvaart aangevat wordt. Ook een wel bijzondere en verrassende mededeling van familiale aard hier: ons Leen wordt grootmoeder en dat mag gevierd worden!
Terug naar de thuisbasis in miniatuurstad Zurenborg, meer speciaal naar de ‘Dageraadsplaats’, een bruisende dorpsplaats waar je alles vindt wat je nodig hebt om te overleven, o.m. ook uitstekende restaurants zoals ‘de Overvloed’ waar lekkere gerechten met een heerlijk wijntje op ons wachten.
Terugkerend naar de trein wandelden we langs de Jodenwijk en passeren we aan de Belgiëlei het monument ter nagedachtenis van de Antwerpse joden die tijdens de tweede wereldoorlog werden gedeporteerd en omgebracht.

Tevreden een klein stukje Antwerpen te hebben ontdekt, nemen we afscheid van elkaar, in de hoop ook op wat gelukte foto’s als herinnering en enkele geslaagde filmpjes die ons getallenteerde Myriam par hazard wist op te nemen.

Annemie (geredigeerd)

-------------------------------

Het bunderweb, c'est quoi? Deel II: berichtgeving

'Het Bunderweb, c'est quoi? Deel I' ging over ' verjaren' (feb. 2007). Verjaren doen we allemaal -hopelijk nog een aantal keren- en een verjaardagskalender was dan ook een van de eerste pagina's waarmee het Bunderweb uitpakte. Ook de 'nieuwspagina' was een van de vroegste pagina's en een zeer belangrijke in een familie waarvan je niet kunt zeggen dat er niets beweegt, de tijd er stille staat en dat er voor de hedendaagse geschiedschrijving niets te melden valt. Verre van, want wie er na een goed half decennium eens het nieuwsoverzicht in de familiale kalender op naslaat (klik daarvoor hier), moet constateren dat de firma 'Bundervoet-Vermeulen en kinderen' drukke bezigheden gekend heeft. Zoals het ruim aantal verwijzingen in de kalender overduidenlijk illustreert, heeft het Bunderweb sinds zijn ontstaan altijd aandacht gehad voor deze florerende familiale activiteit, ze aangekondigd, ze becommentarieerd en er verslag van uitgebracht. Daarover gaat het deze keer in dit eigen lof-artikeltje. (09-04)

                 lees verder op de reportagepagina ...

-------------------------------

BUNDERZUSTERS integraal internationaal

Dát ze, de ocho hermanas, het met z'n allen nog eens op den vreemden zouden gaan zoeken, stond vast. En dát ze dat dan al fietsend zouden doen, hing -gezien hun reputatie van fietstantes- al langer in de lucht. En 't heeft nog niet zo lang geduurd: amper een jaartje nadat de tantes Chris, Lieve en Bie met de KAV het Oostenrijks traject van de Donau hadden verkend, was het voltallige gezelschap van de hermanas er klaar voor. Op het programma: de Friese Elfstedentocht van 18 tot 25 augustus 2007.
Nee meneer, niet op de schaats bij ijzige wintertemperaturen en een snedige oostenwind, maar onder de zomerzon en op den velo. En, nee meneer, geen 200 Km in één dag, maar 330 Km in één week: tijd en tempo aangepast voor een goed evenwicht tussen sportiviteit, ontdekken en genieten. (08-13)

                 lees verder ...

-------------------------------

BUNDERTUINFEEST in Sleidinge

Ondertussen al drie jaar opeenvolgend vindt men ten huize Lovendonk wel de een of de andere reden om de familie eens samen te roepen voor een eetfestijn. Ook in 2007 is dat het geval en deze keer met een reden die kan tellen: “omdat we dit jaar geen reden kunnen vinden, menen we dat dit een voldoende reden is om te feesten”. Datum, uur en plaats van executie: woensdag 15 augustus 2007 om 12 uur in de tuinen van Lovendonk 6 en in de etablissementen van Lovendonk 8.
Iedereen van de familie is uitgenodigd, van groot tot klein, jong tot oud, gehuwd of ongehuwd, verliefd of verloofd, samenwonend of lat-gerelateerd, voor een onovertroffen gastronomisch evenement mét fietstochtje langs de beemden van de Lieve, het natuurrreservaat 't Leen en de Lembeeksche Boss'n. (08-16)

Woordje van dank door een van de initiatiefnemers
Beste nonkels en tantes, nichtjes en neefjes.
Allereerst ben ik jullie erg dankbaar voor jullie massale opkomst. Het was voor mij een teken van echte waardering. Spijtig voor enkelen die door omstandigheden niet aanwezig konden zijn. Ter informatie: er waren 20 neven en nichtjes met hun respectievelijke vriend of vriendinnetje aanwezig. Wie er niet bij was, was ofwel op reis of moesten studeren, waarbij ik hun alle succes toewens.
Spijtig moest onze kopman van de familie, tante Gaby werken en moest ook tante Mieke vroeger vertrekken om te werken. Voor diegenen die het interesseert- we waren met 54 volwassenen, god zij dank nog met ons liefste mémé erbij. En de lieve achterkleinkinderen, intussen reeds met 10, waren ook van de partij. Leuk hé met zoveel volk tezamen!
Bedankt ook aan jullie allen voor de hulp bij de afwas en het opruimen van de zaal. Voor mij was dit een grote ontlasting voor de volgende dagen. Ik heb me namelijk de donderdag niet meer gans de dag moeten inzetten voor het opruimen en het terug in orde brengen van onze chirozaal.
Misschien kunnen we nu al zeggen "tot volgend jaar?".
Tante Lorraine.

Inderdaad indrukwekkend, zo'n familiebijeenkomst:
-  1 mémé die straks 93 wordt,
-  10 van haar kinderen en 9 schoonkinderen variërend van 49 tot 73 jaar,
-  20 kleinkinderen met hun respectievelijke aanhang ten getale van 14 (van 20 tot 35 jaar)
-  en het voltallige gezelschap van 10 achterkleinkinderen, het voorlopig genealogisch sluitstuk van de familie Bundervoet-Vermeulen van Zaffelare.
64 van de genodigden zijn aldus present: 43 ervan opteren voor de mossels, 17 voor 'de kouwe pla'. De mosselaars nemen de voorziene 48 Kg tweekleppige smakelijkheid tot zich, -ere wie ere toekomt- au point klaargemaakt door nonkel Freddy. "Mosselen moeten zwemmen" wordt gezegd. Voor de gelegenheid gebeurt dit in Rodenbach (ook al van Stijn zijn brouwerij), niet eens zo'n gekke combinatie! Nonkel Luc en nonkel Johan ontfermen zich over de 17½ kilo (-gram) frieten.
Half vier. Het gustatieve wordt eventjes terzijde geschoven en ruimte en tijd wordt uitgetrokken voor het sportieve luik van de dag. 20 aanwezigen halen hun respectievelijke bolide van stal (lees: hunnen velo uit den koefer van hunnen otto) voor een fietstochtje langs de beemden van de Lieve, het natuurreservaat 't Leen en de Lembeeksche boss'n. Gezellig, en landschappelijk héél genietelijk: opboxen tegen de wind, noch het modderparcours in Lembeke en deert hen niet!
Halfweg. De pitstop in 't Leen wordt beperkt tot een louter sanitaire stop: tanken is nog niet nodig en gezien het weer blijft zoals het is, is het ook al niet nodig regenbanden te steken.
Terug in de Lovendonk. De technologie op de bolide van tante Leen vermeldt 31 kilo- en 19 gewone meters gereden op 1 uur en 46 minuten, zijnde aan een gezapig tempo van (ook al) 17½ kilo (-meter) per uur. Pas mal. En opnieuw ere wie ere toekomt-, ondertussen hebben ook de thuisblijvers een extra sportieve prestatie geleverd door de schotels te wassen en hebben de kleinsten zich niet moeten vervelen, o.m. dank zij (alweer) het speelgoedmeubilair van Bert van Els.
19 uur. De koffie komt eraan en tante Lorraine heeft (alweer) voor een taartenbanket gezorgd: appeltaarten, ananascake, tiramisu, chocomousse en enkele vlaaien. 'In schoonheid eindigen', heten ze dat. En dat was het ook toen -goed 8 uur- de deur van Lovendonk 8 in het slot viel.
'Opgeruimd staat netjes', heten ze dat.

Speciale dank voor al dat leuks aan het initiatiefnemend koppel Bundervoet-Vermeers dat er op stond dit feest aan te bieden aan de héle familie, 'gratis en voor niets'.

Nonkel Luc

-------------------------------

7/7/7: CAROLINE LEBON  X  JAN VAN DEN BOSSCHE

Mens jong, dat doet deugd! Zo nog eens een echte trouwpartij in de familie, zo ene van in den tijd dat er nog getrouwd werd en echt getrouwd werd, met de hele familie erbij, met een burgelijken (den dag ervoor) en een kerkelijken trouw. Met het bruidspaar: een 'stralende' bruid in een schitterend bruidsjurk en een speechende bruidegom voor wiens beiden de dag als een sneltrein voorbij zal razen. Met de retro van een paardenkoets, én bovendien ... artistiek aangekleed, ingevuld, ingekleurd en vorm gegeven door het Collegium Familiale (voor de gelegenheid versterkt door 'de Friends'), op het podium gebracht door artistiek duizendpoot broer Hendrik. Kortom, een trouwpartij, met alles wat maar kon d'r op en d'r aan.
Én, nog wel op 7/7/7. Caroline en Jan, goeie vaart! (07-08)

Voor een fotoreportage over de familiale inbreng in deze heugelijke gebeurtenis, klik hier.

-------------------------------

ZOMERNIEUWSTSJES 2007: "wat heb je van 't jaar op school geleerd?"

Meer speciaal geordend volgens de leeftijd die de pupillen op hun verjaardag in 2007 geacht worden te bereiken. (07-05)

Caroline Lebon (31), licentie rechten (afgestudeerd 1999), heeft na enige omzwerving haar academische carrière succesvol afgerond met het behalen op vrijdag 1 juni 2007 van een doctoraat in de rechtsgeleerdheid aan de KULeuven met als onderwerp: "Het goederenrechtelijk statuut van schuldvorderingen".
Voortaan is er altijd "een doctor in de zaal"! Voor het nieuwsbericht hiervan, klik hier.

Ann Meirlaen (30) behaalde in Nederland het diploma van master in de landschapsarchitectuur.

Els Bundervoet (27) heeft, na haar switch vanuit de sociologie (afgestudeerd UGent, 2002), met een schitterend resultaat het tweede jaar bachelor in de verpleegkunde afgewerkt en, vooruitlopend reeds enkele examens van het derde jaar afgelegd.
De verpleegse traditie in de Bundervoet-Vermeulenfamilie is hiermee alvast verzekerd.

Sam Creve (25) houdt eind augustus zijn academische bezigheden aan de leerstoel Classieke Filologie van de UGent voor bekeken, legt nog de laatste examens af voor het behalen van zijn aggregaat en gaat vanaf september Grieks en Latijn doceren aan het Sint-Andreascollege in Brugge.

Bruno Bauwens (25) koppelde na een contemplatieve inwerkingsperiode voor zijn doctoraat in de informatica (biomedische richting) overduidelijk het aangename aan het nuttige. We vonden hem o.m. terug in Buenos Aires, San Diego en Las Vegas voor het nuttige en in het Andesgebergte en enkele Amerikaanse nationale parken voor het andere. Zijn eerste tweejaarse periode zit er straks op, met het goede nieuws dat de verlenging van zijn doctoraatsaanvraag door het IWT-Vlaanderen goedgekeurd werd met de eerder zeldzame quotering "uitstekend"!

Jeroen Bauwens (23) heeft met een ruime 643/1000 zijn eerste licentie biotechnologie aan de UGent afgewerkt, heeft een genietelijk 14 gehaald voor zijn licentiaatsscriptie "structuur-functie analyse van het NF-kB inhibitor eiwit A20", maar heeft nog enige weg af te leggen met een aantal examens in de tweede zittijd vooraleer de titel van licentiaat/master in de biotechnologie eraankomt.
Volgend jaar komt er alvast een vervolg met een bijkomend jaar.

Lieselotte Bundervoet (22) heeft haar tweede jaar bachelor in de ergotherapie met vrucht beëindigd.
Op naar het derde en laatste jaar dus.

Sofie Van Der Straeten (22) was vorig schooljaar reeds afgestudeerd als bachelor in communicatiebeheer (richting journalistiek) en heeft daarna, vóór zij naar Guatemala vertrok, een extra jaar postacademische vorming didactiek Nederlands aan anderstaligen gevolgd aan de Universiteit Antwerpen. Wij veronderstellen: mét resultaat.

Bert Bundervoet (20) is zondermeer leuk geslaagd in zijn tweede jaar bachelor in de bio-ingenieurswetenschappen aan de UGent en is dus goed op weg richting een universitair masters-diploma. Zijn voorkeur gaat uit naar milieuwetenschappen.

Astrid Creve (18) heeft aan de Steinerschool in Gent haar algemeen secundair onderwijs met glans beëindigd met o.m. een eindwerk gespreid over twee jaar rond surrealisme, met een theoretisch deel en een praktisch deel, waarbij zij zichzelf ombouwde tot 'zitmeubilair'.
Zij is zinnens vanaf volgend schooljaar een opleiding te volgen tot bachelor in de interieurvormgeving in het KHM in Mechelen.

Lien Meirlaen (16) heeft het vierde jaar latijn-wiskunde met succes afgewerkt en vat hiermee in september de derde graad ASO aan.

-------------------------------

Ze luistert naar de naam MALOU

't Is te zeggen: straks hopelijk toch. Sinds vandaag dinsdag 3 juli 2007 heeft Otta d'r een schattig zusje bij, 48 cm van lengte en 3,075 Kg in omvang, rond 2 uur in de ochtend vlotjes ter wereld gekomen. Uiteraard zijn de mama en de papa, de respectievelijke oma's en de opa's in hun nopjes met deze familiale aanwinst en beleeft mémé Zaffelare hiermee de geboorte van haar 10-de achterkleinkind. Elia De Donder is de meter en Peter de jo, sorry, Jo de peter. Wie rap is wende zich naar het A.Z. in de Lepelstraat 2 in Lokeren of geve een belletje aan de mama op 0472 83 21 39. (07-03)

-------------------------------

"NONSENCE"

Deze gezegende muzikale comedie in een regie van Bruno Van Heystraeten, (vriend van Hendrik) wordt uitgevoerd vanaf 16 juli, 20.30 uur in het NTG te Gent. Tickets zijn te verkrijgen via 070 25 20 20, www.zuiderkroon.be of via 09 233 77 88, www.uitbureau.be.
Wie neemt initiatief bij de culturele aanhang van de Bunderclub? Het Bunderweb ondersteunt waar 't kan of moet. (07-01)

-------------------------------

KARSTEN is geboren Vier op een rij: Loïc, Jenghis, Caesar en nu Karsten. Alle vier van 't mannelijke geslacht. Alle vier kleinkinderen van tante Roos en nonkel Walter; achterkleinkinderen van de mémé van Zaffelare.

Maanden lang voelde mama vlinders in haar buik,
een plopje, een bubbeltje, een salto of een duik.
Nu ben je er eindelijk uit,
welkom lieve, kleine spruit!

Gert en Mieke zijn dolgelukkig met de geboorte van hun zoon Karsten op 25 juni 2007. De nieuwgeborene is 52 cm en 3,410 Kg van lengte en gewicht. Greta is de meter en Peter de tom, sorry, Tom de peter.
Altijd welgekomen op de Felix Timmermanslaan 32 te 2840 in Reet, het liefst na een seintje op 0479 34 34 73 of 0472 26 16 70. (06-28)

-------------------------------

SOFIE in Guatemala

Sofie Van Der Straeten 'overzomert' in Guatemala. Op zaterdag 16 juni 2007 vertrekt ze voor een 12 weken durende bijdrage aan het vrijwilligersproject 'Los Niños'. Het is een educatief project dat de bedoeling heeft lager en middelbaar onderwijs te verschaffen aan kansarme kinderen aldaar. Een reportage volgt ongetwijfeld. (06-10)

                 lees verder ...

-------------------------------

BRUNO in de USA

Bruno strekt de benen. Na het verblijf in januari j.l. in Argentinië voor de 'Conference on Logic, Computability and Randomness 2007', na het kort bezoek aan de Technische Universität Wien in Oostenrijk (vervroegd afgebroken omdat de verdediging van de tweede periode van zijn doctoraatsbeurs plotsklaps de nodige prioriteit opeiste), na een kort 2-daags intermezzo in het Friese Enschede voor alweer een kleine conferentie, vinden we hem terug. En neen, meneer kan niet 'gaan zitten' voor de verkiezingen. Meneer neemt op zaterdag 9 juni alweer het vliegtuig richting de USA, deze keer alweer voor een paar congressen: twee in San Diego, eentje in Las Vegas. (06-09)

                 lees verder ...

-------------------------------

Webnieuws

De voltallige webredactie is zeer verheugd met zijn eerste vaste medewerker. Immers, met ingang van 24 mei 2007, wordt de familiedatabase beheerd door nonkel Walter. Onder de talrijke solicitanten werd net hij, wegens passend profiel, met volledige unanimiteit door de verkiezings- en aanduidingscommissie van de Bunderwebredactie, aangeduid om de job te klaren. De uitgebreide motivering van de keuze van de commissie en het eerste werkstuk van de nieuwe medewerker, de tabel met de coördinaten van alle familieleden, vindt u in de FAMILIEPAGINA'S (achter het wachtwoord).
Verder was het al langer bekend dat de webbeheerder het water aan de lippen stond. Il faut économiser: om de beschikbare webruimte voor het Bunderweb optimaal te gebruiken, werden de niet-ingevulde pagina's van de familieleden van de server verwijderd en vervangen door één sorry-pagina. (06-08)

-------------------------------

Hoe!? Is hier geen doctor in de zaal?  Battoet! Battoet!! Battoet!!!

Dit is ongetwijfeld zo sinds vrijdag 1 juni 2007, toen Caroline Lebon, met de presentatie en de publieke verdediging van haar doctoraatsdissertatie, 'het goederenrechtelijk statuut van schuldvorderingen' op de juridische kaart van België en de buurlanden plaatste. Sommigen, ook van de Bunderfamilie, wilden dit voor geen geld missen en waren tijdig en wel present in de promotiezaal van de KULeuven. (06-02)

17 uur. De presentatie van het proefschrift door spraakvaar Caroline verloopt vlotjes, helder en duidelijk, met een klare lijn, niet uitsluitend of ál te technisch, waardoor ook de geïnteresseerde leek zijn graantje uit het verhaal kan meepikken. Mooi, maar de tocht naar Golgotha komt er pas aan! De 5 leden van de examencommissie hadden er ruim de tijd voor genomen om het script door te nemen en dat is best te merken in de daaropvolgende vragenronde. Ook nu nemen zij ruim de tijd. Iedereen is bij zijn aanhef zeer positief over het voorliggend werkstuk: helder en duidelijk geschreven, vlot leesbaar, ieder onderwerp klaar en duidelijk gesitueerd in de 'context', hoewel het eerste deel volgens sommigen wel wat langdradig uitgevallen was. Tja, dan zwoeg je maar eens vier jaar lang tussen de onderwijsopdrachten door aan zo'n 709 pagina's dik boek! Heel en al tevreden zijn ze natuurlijk nooit en iedereen tevreden maken is al helemaal uitgesloten gezien de vijf professoren-rechtsgeleerden het onderling zelf al vaker oneens zijn over bepaalde punten en uitgangspunten aangehaald in de dissertatie. Dit heeft evenwel nog een leuke kant want, waarom speel je die dan niet gewoonweg tegen elkaar uit?
Het wordt goed half zeven. Caroline is tot het uiterste gegaan in haar 'pleidooi', maar heeft de vuurproef con brio doorstaan (hoewel 'de fiscus' haar blijft parten spelen). De jury trekt zich terug ter beraadslaging en na een klein kwartiertje verschijnt de vice-decaan van de Faculteit Rechtsgeleerdheid vergezeld van de leden van de examencommissie opnieuw in de promotiezaal. De voorzitter deelt het verdict mee: aan Caroline Lebon wordt de titel van Doctor in de Rechtsgeleerdheid toegekend. Kersvers die doctor, inmiddels al (weg-)geplukt door het internationaal opererend advokatenkantoor Allen&Overy LLP (en door Jan).

Een interview volgt.

-------------------------------

Tante Bie in court

24 februari 2007, 21.20 uur: "Heden heb ik uw diensten gebeld om aangifte te doen van wat volgt: Rond 20.30 uur hedenavond heb ik mijn auto geparkeerd in een gemeenschappelijke stalling te Lange Schipgracht 6 9000 Gent. Ik ging dan van daar te voet naar mijn huis te Grauwpoort 11. Toen ik op de Ticherij was ter hoogte van de smalle doorgang, passeerde mij een onguur uitziend manspersoon. Toen de persoon mij passeerde, kreeg ik een bang gevoel en hield mijn handtas stevig vast rond mijn arm. Toen hij me net gepasseerd was, draaide hij zich terug om en snakte mijn handtas van mijn arm."
Hoe da-a-arven ze, tante Bie zo'n loer (proberen) draaien! (05-25)

Het onguur uitziend individu zette het met de handtas met het volledige huishouden erin op een lopen, achterna gezeten door de draagriemen en tante Bie, de hele buurt bijeenschreeuwend. Tegen zulks, een vrouw in hoge hantassennood, zegt men geen neen en, toen de achternagezetene de Krommewalbrug opstormde, was hij dermate omsingeld door aanstormende hulpverleners dat hij (wind-)eieren voor zijn geld koos, de handtas liet voor wat ze was en -wel zéér intelligent- zijn tehuis 50 m verderop binnenvluchtte: het kraakpand in de Kromme Wal 3, bekend om zijn heroïnespuiten e.a. questieuze attributen. Het pand was kort daarvoor al eens 'bezocht' door de politie en is enkele dagen ná het voornoemde incident ontruimd geworden. Tot zover deel I van het verhaal. Inzage in het fotoarchief van de politie leverde niets op. Of de dader zou gevat worden leek, gezien de gebrekkige daderbeschrijving wel zeer twijfelachtig ('t was al donker en ... het overkomt je zomaar ineens!). Aan het innen van een schade-claim voor een handtas met afgerukte oren viel, gezien het daderprofiel, wel helemaal niet te denken.

Half mei. In een schrijven van het Parket van de Procureur des Konings te Gent, wordt Tante Bie uitgenodigd voor een zitting van de Correctionele Rechtbank in het splinternieuwe gerechtsgebouw aan de Opgeëistenlaan 401 in Gent, zittingzaal nummer 5 op het tweede verdiep.
Vrijdag 25 mei, 9 uur. Eerst wat 'warmdraaien' met enkele gevallen van verkeersagressie, steaming, overdreven snelheid met de moto waarbij een stuk "straffe" kleefband op de nummerplaat maar niet verwijderd had kunnen worden (en waardoor een U een L werd!), ... -you can't imagine. De advokaten proberen het onderste uit de kan (en mogelijks ook wel uit de zakken van hun cliënten) te halen: "Mijn cliënt heeft zijn auto nu juist 'weggedaan', net om te voorkomen dát ie in de toekomst nog aggressief uit de hoek zal komen.". Al het opgevoerd theater belet niet dat de nodige honderden uurtjes werkstraf uitgesproken worden en, na meer dan eens "welke kans zouden we u nog méér kunnen geven, meneer?", worden consequent heuse celstraffen uitgedeeld. Een aantal zaken worden in beraad gehouden en de uitspraak ervan volgt in de komende weken.
Klinkt het ineens: "De zaak Gaby Bundervoet tegen P. D. C. en R. B.". Even schrikken, zeker als op dat moment onder een vierkoppige politiebegeleiding, geboeid twee individuen naar binnen gebracht worden en op de gekende beklaagdenbank geplaceerd worden. Twee pro deo-advokaten treden aan. Dit wordt klaarblijkelijk de eerste 'serieuze' zaak van de voormiddag. Eerst wordt P. D. C. aan de tand gevoeld, een 35-jarige met een zwaar verleden als drugsverslaafde en pleger van diefstallen allerlei. De Nieuwe Wandeling en zijn muren zijn hem helemaal niet onbekend. Het was trouwens in zijn auto dat de politie alweer maar eens een deel van het resultaat van "zijn stroopronde in de maand februari" had aangetroffen: materiaal vanop verschillende bouwwerven naast ander verpatsbaar tuig als koperwaar, GSM, ... Blijkbaar opereerde hij samen met R. B., ook al een zware heroïneverslaafde en ook al langer klant, eerst van het jeugdgerecht en, sinds hij 18 werd en zich klaar vond voor het serieuzere werk, van de correctionele rechtbank. De poging tot diefstal (feitelijk mét geweldpleging) van de handtas lag duidelijk in het verlengde van zijn crimineel gedrag. De verdediging haalt zijn ongelukkige jeugd aan: "kort na zijn geboorte door zijn moeder in een doos te vonden gelegd voor de deur van zijn vader"(!), ..., maar "niettemin tóch nog een diploma behaald in het beroepsonderwijs" (schrijnwerk). Maar ja, blijkbaar komt van 't een 't ander.
Quelle tristesse! 't Straatje dat leidt van kansloosheid tot dommigheid en misdadigheid, het is een traject dat wel meer aangetroffen wordt in onze mensenmaatschappij. En wellicht is hij het geweest die bij de ondervraging door de rechercheurs doorgeslagen is als die hem hebben geconfronteerd met dat voorval met die handtas op 24 februari. Dat zijne maat "hem met zijnen auto gevoerd had" en ze dus met z'n tweeën geöpereerd hadden, was ook voor het slachtoffer een onverwachte nieuwigheid.

R. B. is pas 20 en de rechter wil hem nog een kans geven door hem te veroordelen tot 1 jaar drastische behandeling in een gesloten instelling. Voor hem is het nog geen 5 na 12 zoals dat wellicht het geval is voor zijn compaan die meteen maar moest aankijken tegen een effectieve celstraf bovenop zijn bestaand palmares.
Als deze ommezwaai hem mocht lukken, dan heeft hij dit gegarandeerd ook te danken aan tante Bie die wel klacht indiende, aan het keurig speurwerk van de federale politie en aan de afgemeten rechtspraak door mevrouw de Rechter bijgestaan door mevrouw de substituut van de Procureur des Konings.
Wat men er ook moge van zeggen, zó slecht is het hier in deze complexe samenleving misschien nog niet gesteld met politie en justitie!

L.B.

-------------------------------

Alweer alweer weer

En z'hadden alweer een reden. Want 't was tante Rit haren verjaardag. En 't was alweer zolang geleden dat ze nog nekeer gaan fietsen waren. En den tijd en staat niet stille, niewaar? En nonkel Marc stelde tentoon in Hesselare-Knursel. En waarom niet voor het eerst een hybride tantesactiviteit geprogrammeerd: een Drongengoed-routeke fietsen en meteen een tentoonstellingske aandoen. Moest maar kunnen, zeiden ze en meteen deden ze 't ook alweer maar alweer weer.
Waren op post op dinsdag 15 mei om 10 uur aan d'achterdeur van Agnes voor koffie en gebak: Agnes zelf natuurlijk, Lieve, Roos, Myriam, Annemie, Gaby en Rit en Lorraine. Tante Leen ontbrak, want die kon niet komen. Die moest naar de ziekenkas die voormiddag, ... met de fiets nogwel (!). Nooit geweten dat een fiets naar de ziekenkas moest. (05-18)

Voor het fotografisch verslag, klik hier.

-------------------------------

Van 12 mei tot .

Het zomers seizoen van de beeldende kunsten breekt alweer aan. (Nonkel) Markus Bundervoet is met deze alweer van de partij.
Deze keer in Natuur en Sculptuur XXXVII tot 26 augustus 2007 in 'De Hoge Hees', Hees 12 te 5520 AA Eersel (NL). Open van woensdag t.e.m. zondag van 11.00 tot 17.00 uur.
En ook als deelnemer '07 van GOODART tot 28 mei 2007. Tussen 14 en 18 uur, gratis in de Drongengoedhoeve in Hesselare-Knursel. (05-08)

-------------------------------

De BUNDERTANTES deden het alweer weer ...

Na de 'Stille Watersroute', de 'tante Yes 60-60-route', de Waaslandtrip en de 'Canteclaerroute', hebben ze het nog maar eens gepresteerd, deze keer met niet min of niet meer dan de 'Bedevaartsroute' en de 'Tabaksroute' in de Westhoek. Alweer werd een stukje Vlaanderenland door de fietstantes verkend. En past het niet op de zaterdag en de zondag, dan doen ze 't maar op de zondag (22) en de maandag (23 april). Voor de zon maakte het niet uit. Schijnen deed ze toch, ook zonder dat het eerst geregend moest hebben! (04-29)

Na een intense voorbereiding door het organiserend comité (de tantes Lieve, Roos, Lorraine, Leen en Gaby) waarbij heel wat organisatietalent aan de dag moest gelegd worden (Roos komt slapen bij Myriam, Gilbert voert beiden naar Lieve, Bert levert Rit en 3 fietsen af, Agnes pikt Gaby op, etc.), waren ze d'r om 8.30 uur in Heusden voor een hemels ontbijt, behalve dan Lorraine die pas de zondagavond door Willem en Gaëll zal aangevoerd worden nadat Johan haar naar Heusden gebracht heeft.
Zoals het spreekwoord het zegt: "waar een wil is, is een weg", om 9.30 uur ZIJN ze weg, op weg naar de Beselarestraat 273B te 8980 Beselare, naar het appartement van Willem Lebon alwaar het gezelschap zich installeert op de ruime zolder. 11.00 uur: de fietstantes bijten zich vast in de 57 Km van de 'Bedevaartsroute': Beselare met het bezoek van het Engels kerkhof (met 1300 graven uit WO I), Zonnebeke, Passendale, Ledegem (koffiestop), Moorsele met een bezoek aan Greta & Loïc, Dadizele en terug naar Beselare. Voor het avondeten komen zij terecht in het dorpscafé "De Reutel", zo een dat je enkel dáár nog kunt aantreffen: waar de zondagavond de helft van het dorp te vinden is, gezellig, 'koet'nd' op z'n Westhoeks, met keuze uit een menu, pretentieloos maar overheerlijk en bovendien 'voor geen geld'.
Nachtrust. Met z'n negen op de zolder, gelijk op de kampvakanties van weleer.
's Anderendaags de tweede fietstocht. De Tabaksroute: Beselare, Zandvoorde met een bezoek aan de Bartolomeuskerk waar een kaars gebrand wordt voor de mémé (voor "eeuwigen bijstand"), Wervik met zijn 13 molens, langs de grens met Frankrijk, Geluwe (koffiestop) en terug naar Beselare. Agnes haren kilemetriek wijst alweer 60 Km aan.
Wat geweest is, is (alweer) geweest, maar kunnen ze hen alweer niet meer afpakken ...

Voor een extra fotootje, klik hier.

-------------------------------

PRETTIG VERRAST en een STAANDE OVATIE past!

Na de vuurdoop in de Vlaanderenhal in Sas van Gent (NL) op vrijdag 23 maart (staande ovatie, dank u!), mochten Bert en Rit, Bart, Lieve en Hendrik en Bruno, Roos en Walter, Sarah en Nico, Gaby, Luc en mémé Wachtebeke, Marleen en Rik op zaterdag 24 maart 2007 meegenieten van Carl Orffs meesterwerk, de CARMINA BURANA, Cantiones Profanae, in een verrassend mooie uitvoering door het Jeugdorkest FORZA MUZICA (met Jeroen en Karen) en niet minder dan zes koren waaronder het Kamerkoor FURIANT waarin Bruno en Sam de dienst uitmaken.
Volgend weekend, ook al voor 'uitverkochte zalen', valt deze eer ongetwijfeld ook te beurt aan Annemie op vrijdag 30 maart en aan Freddy en Agnes, Johan en Lorraine en Markus op zaterdag 31 maart in respectievelijk de H. Kruiskerk in Sint-Amandsberg en in Ertvelde in de parochiekerk. (03-25)

CARL Orffs  CARMINA BURANA

Koren:
Kamerkoor FURIANT, Wondelgem
Koninklijk A-CAPELLAKOOR, Ertvelde
SAMANKOOR, Wachtebeke
VOKAALO, Lochristi
SINT AMANDUSKOOR, Oostakker
Kinderkoor FURIAKANTI, Wondelgem
Voorbereiding: Marcel VAN CAUWENBER
GE

Solisten:
Hanne ROOS, sopraan
Frank VAN BELLE, tenor
Antoon HAECK, bariton
Orkest:
Jeugdorkest FORZA MUZICA, Gent
Algemene leiding:
Steve DE VEIRMAN

Componist en pedagoog Carl Orff (1895-1982) heeft met zijn Carmina Burana (1937) een bijzondere bijdrage aan de muziekhistorie geleverd.
Er gaat een bijna mystieke aantrekking van uit, die door alle muziekliefhebbers van alle nationaliteiten wordt ervaren.
200 Koorzangers, oud en jong, begeleid door een even enthousiast jeugdorkest vertalen deze majestueuze partituur naar een meeslepende en niet te missen uitvoering.
Meer hierover lees je op de
Deinges van de maand-pagina van 2007
.

Een verslagje.

Bijzonder gesmaakt, die uitvoering van de Carmina Burana. Zonder meer!
Dat met,
1. een conglomeraat van amateurkoren, die best wel beschikken over uitstekende koorleiders als Marcel Van Cauwenberge en Steve De Veirman,
2. een jeugdorkest dat ook al meermaals zijn deugdelijkheid ten gehore bracht,
3. enkele ondersteunende professionele solisten, met op de valreep zelfs nog een vervanging door de amper 21-jarige sopraan Hanne Roos,
de uitvoering van het werk, met
groot koor en orkest, op een dergelijke manier gerealiseerd is geworden, hierbij hoort één woord: "CHAPEAU!".
Ja toegegeven, we hadden wel al bedenking gemaakt bij de uitvoering van Carl Orffs meesterwerk door een dergelijk gezelschap van 'liefhebbers'. Maar volgens de gedreven instrumentisten van Forza Muzica "viel de partituur nogal mee" (
ondanks de vele tempowisselingen) en is de Carmina Burana "echt wel leuke muziek om te spelen". Mooi dus, maar vooral de training van de zes koren met in totaal 200 zangers heeft wel wat moeite gekost. Naar gelang de generale repetitie in zicht kwam evenwel, geraakte alles en iedereen op elkaar 'afgestemd' en 'ingespeeld'.
In het gesprekje dat we kort na de uitvoering met artistiek leider en dirigent De Veirman hadden, bleek dat ook dit project echt wel (alweer) kantje boord tot het haalbare behoorde. Zo te zien was het (alweer) iets aan de hoge kant gegrepen, maar (alweer) toch niet ál te hoog.
Het resultaat was uniek en héél mooi. De acteurs waren tevreden met hun prestatie, ook met die van hun orkestleiding. En ook het publiek uitte zijn algehele appreciatie met (alweer!) een staande ovatie volgend op de laatste noot. HOED AF!

L.B.

-------------------------------

CAESAR maakt GERDA en PIETER op slag OUDER

Sinds woensdag 14 maart 2007 omstreeks 08h05 zijn Gerda Verbeke en Pieter Soete de fiere mama en papa van een zoon die luistert naar de keizerlijke naam Caesar. 't Zijn dus vooralsnog drie mannekes op een rij geworden bij de Verbekes. Alvast een dikke proficiat voor de ouders, de grootouders en vooral ook voor mémé Zaffelare die haar achtste achterkleinkind en hiermee op haar genealogische persoonskaart op 92-jarige leeftijd niet minder dan 92 familiale gebeurtenissen noteert. Niemand van de familie zal dit ooit nog meemaken!
Eventjes geduld evenwel nog voor een viergeslacht in vrouwelijke lijn: wie wordt de dochter van een van de dochters van tante Lieve, Roos, Myriam, Annemie of tante Leen? (03-15)

-------------------------------

'Ik wil een vis zijn' met Hendrik als

Op zaterdag 3 maart 2007 gaat 'ik wil een vis zijn' in Mechelen in première. Het gaat over 4 vrienden die spelen in en rond het zwembad. Op een dag winnen ze op de kermis een vis en die dreigt op zijn manier de vriendschap tussen hen te verstoren. Het is een figurentheater voor kinderen vanaf 5 jaar, dus het grootste deel van de familie zal het verhaal vrij makkelijk kunnen volgen. Een stuk met dans, zang, theater, poppen, onderwaterballet en vooral veeeeeeeeeel water!
Meer toelichting en een uitgebreide speellijst vind je op www.demaan.be. De productie zal ook nog rondtouren in Vlaanderen en jullie deurke misschien wel passeren. (02-26)

-------------------------------

Inhuldiging MUURSCHILDERING in de Begijnhofdries

Op vrijdagavond 23 februari vond ten huize Bauwens-Creve-Lebon de inhuldiging plaats van een muurschildering van de hand van opkomend Gents talent H. Beyaert. Het meesterwerk werd gerealiseerd in de maanden juni t.e.m. oktober 2006 in de woonkamer van residentie Begijnhofdries Achtenveertig in opdracht van de bewoners. Het beeldt de naakte Terpsichore, muze van koorzang en dans, af, omgeven door putti, twee gevallen engelen en een Bacchusfiguur, een scène die in meerdere opzichten typerend is voor haar omgeving. Kenners herkennen meteen de schatplichtigheid van Beyaert aan de meesters Rafael en Bougereau. Op de vernissage zelf was een twintigtal genodigden. Na een laudatio van B. Bauwens, een van de heren des huizes en organisator van de plechtigheid, knipte de oudste aanwezige het lint door, werd het doek weggehaald en ontblootte de meester zelf de laatste details van zijn werk en lichtte het kort toe. De avond werd passend verdergezet met Bacchische en Muzische activiteiten. (02-25)

-------------------------------

Het bunderweb, c'est quoi? Deel I: verjaren

Verjaren doen we allemaal, tenminste als we het voor het eerst 365 of 366 dagen volhouden na onze geboorte. En tenminste ook voor zoverre we het op de dag van vandaag nog meemaken en het -hopelijk straks- nog kunnen navertellen. Anyway, tempus fugit, en ouder worden doen we vooralsnog, de ambiguïteit van het verouderen versus het nog in leven zijn ten spijt.
De verjaardagskalender was een van de eerste
nuttige pagina's waarmee het Bunderweb uitpakte. De pagina bestaat de dag van vandaag nog altijd en wordt geregeld aangevuld. In de marge ervan zijn er al vlug enkele pagina's toegevoegd. (02-25)

                 lees verder op de reportagepagina ...

-------------------------------

Geboorte van het FAjRO-web

Het artisanaal kaarsenatelier FAjRO in de Watermolenstraat 90 te 9111 Sint-Niklaas (Belsele) is een half jaartje aan de gang en het vurig atelier dat handgemaakte kaarsen op maat creëert heeft, zoals aangekondigd, nu ook zijn eigen web op het internet zijn plaats gegeven. Bezoek het (klik op de foto) en bewonder en geniet van de inventiviteit en van de creativiteit van de hand van Gerda Verbeke.

"Zet een kaars voor je raam vannacht" heeft voortaan niet meer dezelfde betekenis als weleer. (01-27)

-------------------------------

BRUNO in Argentinië

Nieuwjaarsdag 2007. 't Wordt een kort nachtje bij de mémé in Wachtebeke want om 7 uur reeds wordt aangezet om Bruno in Gent op te halen voor bestemming Zaventem. Eerst nog even naar Zwijnaarde, technologiepark 913. Oeps! Die reispas van de verstrooide professor blijkt daar dan tóch maar gevonden ... Op Zaventem daarentegen is het bijzonder kalm. Verbaasd hoeveel (keurig) Vlaams er wordt gesproken en hoe vriendelijk iedereen er is: "Gelukkig nieuwjaar!". Ah ja, natuurlijk! ... Hoor je niet alle dagen op Zaventem!
Goed twaalf uur. Bruno zit op het vliegtuig (laatste SMS-je), wij in de file op de E40 naar Gent. Hemelwater t' allenkant. Drs. Bruno Bauwens vertrekt via Washington naar Buenos Aires voor een conferentie met als thema '
algorithmic randomness and related topics in logic, computability and complexity' en hoopt daar nog een stukje vakantie in dat onmetelijke land, Argentinië genaamd, aan over te houden. Wie zal 't hem kwalijk nemen? 't Is daar zomer. (01-08)

                 lees verder ...

-------------------------------